มอเตอร์เหนี่ยวนำถูกเรียกว่ามอเตอร์ไม่ซิงโครนัสเนื่องจากความเร็วของโรเตอร์แตกต่างจากความเร็วของสนามแม่เหล็กหมุนที่สร้างขึ้นโดยสเตเตอร์ โดยเฉพาะเมื่อสนามแม่เหล็กหมุนที่สร้างขึ้นโดยสเตเตอร์ (ซึ่งมีความเร็วเป็นความเร็วซิงโครนัส n1) เคลื่อนที่สัมพันธ์กับวงจรโรเตอร์ วงจรโรเตอร์จะตัดเส้นแรงแม่เหล็ก ทำให้เกิดแรงดันไฟฟ้าเหนี่ยวนำ ซึ่งทำให้เกิดกระแสไฟฟ้าเหนี่ยวนำในวงจรโรเตอร์
กระแสไฟฟ้าเหนี่ยวนำนี้จะมีปฏิกิริยากับสนามแม่เหล็ก ทำให้เกิดแรงบิดแม่เหล็กไฟฟ้าที่ทำให้โรเตอร์เริ่มหมุน อย่างไรก็ตาม เมื่อความเร็วของโรเตอร์ค่อยๆเข้าใกล้ความเร็วซิงโครนัส กระแสไฟฟ้าเหนี่ยวนำจะค่อยๆลดลง และแรงบิดแม่เหล็กไฟฟ้าที่เกิดขึ้นก็จะลดลงตามไปด้วย ดังนั้น เมื่อมอเตอร์เหนี่ยวนำทำงานในสถานะมอเตอร์ ความเร็วจริงของโรเตอร์จะน้อยกว่าความเร็วซิงโครนัสเสมอ ความแตกต่างนี้ถูกกำหนดให้เป็นอัตราการลื่นไถล (slip) และเนื่องจากความลื่นไถลนี้เอง สถานะการทำงานของมอเตอร์เหนี่ยวนำจึงแตกต่างจากมอเตอร์ซิงโครนัส จึงได้ชื่อว่า "มอเตอร์ไม่ซิงโครนัส"