Индуктивните мотори се нарекуваат асинхрони мотори затоа што брзината на нивниот ротор е различна од брзината на ротирачкото магнетно поле произведено од статорот. Конкретно, кога ротирачкото магнетно поле генерирано од статорот (чија брзина е синхронската брзина n1) се движи релативно на обмотката на роторот, обмотката на роторот пресечува магнетните линии на силата, со што се генерира индуктирана електромотивна сила, која на свој ред причинува индуктиран ток во обмотката на роторот.
Овој индуктиран ток интерактира со магнетното поле, што произведува електромагнетен момент кој прави роторот да почне да се ротира. Меѓутоа, како брзината на роторот постепено се приближува до синхронската брзина, индуктираната ток ќе се постепено намали, и резултантниот електромагнетен момент исто така ќе се намали соодветно. Затоа, кога индуктивниот мотор работи во состојба на мотор, вистинската брзина на роторот ведно е помала од синхронската брзина. Ова разлика во брзини е дефинирана како степен на клизење (slip), и точно поради овој степен на клизење, работната состојба на индуктивниот мотор се разликува од состојбата на синхронскиот мотор, затоа и името „асинхронски мотор“.