Слиповата енергија на востанак, софистицирана техника за регулирање на брзината на индуктивен мотор, понекогаш се нарекува и Статичен Шербиуски привод. Во традиционалните методи на контрола на резистивноста на роторот, при работата на ниска брзина, слиповата моќ во кружниот пат на роторот веќе е главно дисипирана како I₂R губитоци, што доведува до значителна губење на енергија и забележлив намалување на ефикасноста на системот. На спротив, механизмот за востанок на слиповата енергија овозможува да се земе оваа веќе изгубена слипова моќ од кружниот пат на роторот и да се префрли назад кон AC изворот, што овозможува неговата практична употреба надвор од моторот. Овој иновативен пристап не само ја намалува губењето на енергија, туку и значително го подобрува општата ефикасност на системот за привод. Дијаграмата подолу илустрира деталната конфигурација на поврзување и оперативна методологија за востанок на слиповата енергија и рециклирање на моќ во поставката на индуктивен мотор:

Основниот принцип на востанок на слиповата моќ вклучува поврзување на екстерен извор на електромотивна сила (EMF) до кружниот пат на роторот на фреквенција на слипање. Оваа техника овозможува контрола на брзината на индуктивен мотор со склизачки прстени испод синхронската брзина. Одделен дел од алтернативната моќ (AC) на роторот, позната како слипова моќ, првично се конвертира во постоянна моќ (DC) преку диоден мост-правилник. За стабилизирање на пулсирачката правилна струја, се вклучува глатечки реактор, што гарантира константен DC излез. Оваа DC моќ потоа се внесува во инверторот, кој функционира како контролиран правоилник во режим на инверзија. Инверторот конвертира DC моќ обратно во AC и ја префрлува кон главниот AC извор, завршувајќи циклусот на востанок на енергијата. Овој метод на контрола на брзината е особено прилагоден за примените со висока моќ, каде широкиот опсег на варијации на брзината генерира значителна слипова моќ, што прави востанокот на енергијата и технички можно и економски предности.