Κανόνας Διαίρεσης Ρεύματος
Ένα παράλληλο κύκλωμα λειτουργεί ως διαιρέτης ρεύματος, όπου το εισερχόμενο ρεύμα χωρίζεται μεταξύ όλων των κλάδων ενώ η τάση σε κάθε κλάδο παραμένει σταθερή. Ο Κανόνας Διαίρεσης Ρεύματος χρησιμοποιείται για να καθοριστεί το ρεύμα μέσω των αντιστάσεων του κυκλώματος, όπως φαίνεται στο παρακάτω κύκλωμα:

Το ρεύμα I χωρίζεται σε I1 και I2 μεταξύ δύο παράλληλων κλάδων με αντιστάσεις R1 και R2, όπου V δηλώνει την πτώση τάσης σε και τις δύο αντιστάσεις. Όπως γνωστό,

Τότε η εξίσωση του ρεύματος γράφεται ως εξής:

Ας θεωρήσουμε ότι η συνολική αντίσταση του κυκλώματος είναι R και δίνεται από την παρακάτω εξίσωση:

Η εξίσωση (1) μπορεί επίσης να γραφτεί ως:

Τώρα, βάζοντας την τιμή του R από την εξίσωση (2) στην εξίσωση (3) θα πάρουμε

Βάζοντας την τιμή του V = I1R1 από την εξίσωση (5) στην εξίσωση (4), τελικά παίρνουμε την εξίσωση ως:

Επομένως, ο Κανόνας Διαίρεσης Ρεύματος δηλώνει ότι το ρεύμα σε κάθε παράλληλο κλάδο ισούται με το λόγο της αντίστασης του αντίθετου κλάδου προς τη συνολική αντίσταση, πολλαπλασιασμένο με το συνολικό ρεύμα.
Κανόνας Διαίρεσης Τάσης
Ο Κανόνας Διαίρεσης Τάσης μπορεί να κατανοηθεί εξετάζοντας το παρακάτω σειριακό κύκλωμα. Σε ένα σειριακό κύκλωμα, η τάση χωρίζεται, ενώ το ρεύμα παραμένει σταθερό.

Ας θεωρήσουμε μια πηγή τάσης E με τις αντιστάσεις r1 και r2 συνδεδεμένες σε σειρά σε αυτή.
Όπως γνωστό,
I = V/R ή μπορούμε να πούμε I = E/R
Επομένως, το ρεύμα (i) στο κύκλωμα ABCD θα είναι:

Επομένως, η τάση σε έναν αντιστατή σε σειρά κύκλωμα είναι ίση με το γινόμενο της τιμής του αντιστάτη, της συνολικής εφαρμοσμένης τάσης στα σειριακά στοιχεία και του αντίστροφου της συνολικής αντίστασης των σειριακών στοιχείων.