Faraday se Wet van Elektrolose

        Faraday se wet van elektrolys is 'n beginsel in chemie en elektriese ingenieurswese wat die verhouding tussen die hoeveelheid elektriese ladings wat deur 'n elektrolitiese sel vloei, en die hoeveelheid materiaal wat by die elektrodes geproduseer of verbruik word, beskryf. Dit is vernoem na die Engelse wetenskaplike Michael Faraday, wat dit aan die begin van die 19de eeu vir die eerste keer beskryf het.

Formule van Faraday se wet van elektrolys:

Volgens Faraday se wet is die hoeveelheid materiaal wat by die elektrodes van 'n elektrolitiese sel geproduseer of verbruik word, direk eweredig aan die hoeveelheid elektriese lading wat deur die sel vloei. Hierdie verhouding word deur die volgende vergelyking beskryf:

m = Q / zF

waar:

m is die massa van materiaal wat by die elektrodes geproduseer of verbruik word (in gram)

Q is die elektriese lading wat deur die sel vloei (in coulombs)

z is die valensie van die materiaal (die aantal elektrone wat per ion oorgedra word)

F is die Faraday-konstante, wat 'n fisiese konstante is wat die hoeveelheid elektriese lading met die aantal mol van materiaal wat geproduseer of verbruik word, verbind.

Faraday se wet van elektrolys is 'n fundamentele beginsel in chemie en word gebruik om die gedrag van elektrolitiese selle te voorspel en om die verhoudings tussen elektriese lading, stroom, en chemiese reaksies te verstaan. Dit is ook 'n belangrike konsep in die veld van elektrokemie, wat die verhoudings tussen elektrisiteit en chemiese reaksies bestudeer.

Verklaring: Respekteer die oorspronklike, goeie artikels is die deel, as daar inbreuk word gedaan kontak ons asblik.