Lex Biot-Savart utitur ad determinandam intensitatem campi magneticum dH prope conductor electricus portans currentem. Alio modo, describit relationem inter intensitatem campi magneticum generatum ab elemento currentis fontis. Hanc legem formularunt anno 1820 Jean-Baptiste Biot et Félix Savart. Pro filo recto, directio campi magnetici adhæret regulae dextrae manus. Lex Biot-Savart nominatur etiam lex Laplace vel lex Ampère.
Consideretur filum portans currentem electricum I, et consideretur elementum infinitesimale fili dl ad distantiam x ab puncto A.
Lex Biot-Savart statuit quod intensitas campi magneticum dH in puncto A ex currente I per elementum currentis parvum dl obtemperat sequentibus relationibus:
ubi k constans est et dependet a proprietatibus magneticis medii.
µ0 = permeabilitas absoluta aeris vel vacui et eius valor est 4 x 10-7 Wb/A-m
µr = permeabilitas relativa medii.