ბიო-სავარის კანონი გამოიყენება დენის მქონე წინაღების ახლოს მაგნიტური ველის ინტენსივობის dH დასადგენად. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ის აღწერს წყაროს დენის ელემენტის მიერ შექმნილი მაგნიტური ველის ინტენსივობას შორის ურთიერთდებას. ეს კანონი 1820 წელს დაფორმულდა ჟან-ბატისტ ბიოსა და ფელიქს სავარის მიერ. სწორი წინაღებისთვის მაგნიტური ველის მიმართულება ეხება მარჯვენა ხელის წესს. ბიო-სავარის კანონს ასევე უწოდებენ ლაპლასის კანონს ან ამპერის კანონს.
განვიხილოთ დენის მქონე წინაღე I და განვიხილოთ უსასრულოდ პატარა წინაღის სიგრძე dl წერტილი A-დან x მანძილზე.
ბიო-სავარის კანონი აცხადებს, რომ წერტილში A დენის მცირე ელემენტის dl მიერ შექმნილი მაგნიტური ველის ინტენსივობა dH დარგობით აკმაყოფილებს შემდეგ ურთიერთდებას:
სადაც k არის მუდმივა და დამოკიდებულია საშუალების მაგნიტურ თვისებებზე.
µ0 = ჰაერის ან ვაკუუმის აბსოლუტური პერმეაბილობა და მისი მნიშვნელობაა 4 x 10-7 Wb/A-m
µr= საშუალების შერეული პერმეაბილობა.