Terra unius phasium, ruptura lineae (aphasium) et resonantia possunt omnibus modis causare inaequalitatem tensionis triphasicae. Iudicium accuratum inter haec est essenti ale pro celeri solutione difficultatum.
Terra Unius Phasium
Quamvis terra unius phasium causet inaequalitatem tensionis triphasicae, magnitudo tensionis inter lineas remanet immutata. Haec potest in duas species dividi: terra metallicum et terra non-metallicum.
In terra metallicum, tensio phasii defectivi cadit ad nullum, dum aliae duae tensiones phasorum augentur per factor √3 (circa 1.732).
In terra non-metallicum, tensio phasii defectivi non cadit ad nullum sed diminuitur ad certum valorem, et aliae duae tensiones phasorum crescunt—sed minus quam 1.732 vicibus.
Ruptura Lineae (Aphasium)
Ruptura lineae non solum causat inaequalitatem tensionis, sed etiam mutat valores tensionis inter lineas.
Cum singula ruptura phasii accidit in linea upstream (alta tensione), systema downstream (bassa tensione) ostendit omnes tres tensiones phasorum diminutas—una phasis significanter minor, et alterae duae maiores sed similes magnitudine.
Cum ruptura accidit in linea locali (aequali tensione), tensio phasii rupti cadit ad nullum, dum tensiones phasorum integrorum permanent ad normalibus valoribus tensionis phasorum.
Resonantia
Resonantia quoque potest ad inaequalitatem tensionis triphasicae ducere, manifestans in duobus formis:
Resonantia fundamentalis: Eius characteristicae similes sunt his terrae unius phasium—tensio unius phasis diminuit, dum aliae duae augentur.
Resonantia sub-harmonica vel alta frequencia: Tres tensiones phasorum simul crescunt.