
Harmonicae definuntur ut componentes frequentiales non desideratae, quae sunt multiplicia integra fundamentalis frequentiae. Harmonicae creant distortionem in fundamentalis forma undae.
Harmonicae solent habere amplitudinem (volumen) minorem quam fundamentalis frequencia.
Amplitudo maxima (positiva vel negativa) quantitatis alternantis cognoscitur ut talis.
Harmonicae producuntur ex oneribus non linearibus sicut inductor ferro-cored, rectificatores, ballastae electronici in luminibus fluorescentibus, transformatores commutantes, lumen emissivum, disposita magneto saturata et alia tali onera quae sunt valde inductiva natura.
Harmonicae sunt etiam ex circuitis commutationis electronicis potentissimis sicut rectificator silicio controlatus (SCR), transistores potentiae, convertentes potentiae, et drive electronica sicut variabilis frequentialis drive (VFD) vel variabilis tensio variabilis frequentialis drive (VFD). Huiusmodi circuiti commutationis trahunt currentem tantum ad maximis valoribus alimentationis AC et cum commutationis currentis non linearis est comportamento, onus currentis non sinusoidales est natura et continet harmonicas.
Frequentialis harmonicus in rete potenti causa problemata qualitatis potenti.