Προστασία του λειτουργικού μηχανισμού εξωτερικών βακουόμετρων αποδιασυνέχισης

Τα τελευταία χρόνια, οι βακουομετρικοί διαχωριστές μεσαίου υπέρτασης έχουν σημειώσει σημαντική ανάπτυξη και έχουν επιτύχει εντυπωσιακά αποτελέσματα, ειδικά στην τάξη υπέρτασης 12 kV, όπου οι βακουομετρικοί διαχωριστές έχουν απόλυτο πλεονέκτημα. Σήμερα, οι λειτουργικές μηχανισμοί που εφοδιάζονται συνήθως σε 12 kV εξωτερικούς βακουομετρικούς διαχωριστές είναι κυρίως ελατηριακοί μηχανισμοί.

Παρούσα, οι προϊόντες εξωτερικών βακουομετρικών διαχωριστών συχνά εστιάζουν στο σχεδιασμό και την προστασία του κυρίου κύκλου του διαχωριστή, αγνοώντας την ζωή χρήσης του λειτουργικού μηχανισμού κατά τη λειτουργία. Τελικά, η ολόκληρη ζωή χρήσης του διαχωριστή αντικατοπτρίζεται στις ενέργειες άνοιγμα-κλείσιμο των επαφών, και αυτές οι ενέργειες εκτελούνται μέσω του λειτουργικού μηχανισμού. Επομένως, η λειτουργική απόδοση, η αξιοπιστία και η ποιότητα του λειτουργικού μηχανισμού διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη λειτουργική απόδοση και την αξιοπιστία του διαχωριστή.

Κύριοι Λόγοι Αποτυχίας του Ελατηριακού Μηχανισμού

Μορφές Αποτυχίας και Λόγοι κατά τη Λειτουργία του Διαχωριστή

Κατά τη μακροχρόνια λειτουργία του διαχωριστή, οι μορφές αποτυχίας του μηχανισμού περιλαμβάνουν την αρνησικυρία του μηχανισμού να ανοίξει και να κλείσει, καθώς και την ανεπαρκή ανοίξη-κλείση. Οι κύριοι λόγοι είναι οι εξής: η βλάβη των συστατικών του διαχωριστή και του μηχανισμού, η στοιχείωση των συστατικών του διαχωριστή και του μηχανισμού, η ποιότητα της συναρμολόγησης μεταξύ μηχανισμού και διαχωριστή, και οι βλάβες σε δευτερεύουσες ηλεκτρικές συστατικές.

• Λόγοι για τη βλάβη των συστατικών: Πρώτον, η αντοχή των συστατικών είναι ανεπαρκής κατά τη φάση σχεδιασμού. Δεύτερον, υπάρχουν λανθασμένες λειτουργίες από τους τεχνικούς. Τρίτον, η αντοχή των συστατικών μειώνεται λόγω στοιχείωσης.

• Στοίχειωση των συστατικών: Η στοίχειωση των συστατικών του διαχωριστή και του μηχανισμού οδηγεί σε αδιέξοδο των συστατικών, που αυξάνει την αντίσταση του συστήματος. Σε στοιχειωμένο κατάστημα, οι δυνάμεις ανοίξεως-κλεισίματος του διαχωριστή κατά την έξοδο από το εργοστάσιο δεν μπορούν να επιτευχθούν, αποδίδοντας ανεπαρκή ανοίξη-κλείση. Ειδικά, οι επαναφορικοί τόρνιοι ή τάσης που χρησιμοποιούνται ευρέως στον ελατηριακό μηχανισμό θα αποτύχουν λόγω στοιχείωσης, προκαλώντας αποτυχία του μηχανισμού.

• Ποιότητα συναρμολόγησης: Η ποιότητα συναρμολόγησης του μηχανισμού και του διαχωριστή, περιλαμβανομένης της αξιόπιστης συνδέσεως των συστατικών και της κατάλληλης προσαρμογής του διαχωριστή, επηρεάζει τη λειτουργία του διαχωριστή.

• Βλάβες σε δευτερεύουσες ηλεκτρικές συστατικές: Οι ταξιδικοί επικίνητες, οι βοηθητικοί επικίνητες και τα τερματικά που χρησιμοποιούνται στον ελατηριακό μηχανισμό. Αν η ποιότητα κάποιου από αυτά τα συστατικά είναι κακή ή η επαφή είναι αναξιόπιστη, θα επηρεάσει την κανονική λειτουργία του διαχωριστή και τη μεταφορά των σημάτων, και μπορεί ακόμη και να οδηγήσει σε άλλα ατυχήματα. Εκτός από τη στοίχειωση από την υγρασία, οι δευτερεύουσες συστατικές μπορεί να αποτύχουν να στραφούν κανονικά λόγω στοίχειωσης των συστατικών του μηχανισμού και αδιέξοδου της κίνησης του μηχανισμού, προκαλώντας την καύση του μοτέρ ή του τροχαντάσματος.

Από την παραπάνω ανάλυση, μεταξύ των τεσσάρων κυρίων λόγων, το πρόβλημα στοίχειωσης του μηχανισμού επηρεάζει τρεις από αυτούς. Το πρόβλημα στοίχειωσης του μηχανισμού είναι ο κύριος παράγοντας που επηρεάζει τη μακρά ζωή χρήσης και την υψηλή αξιοπιστία του διαχωριστή.

Κύριοι Λόγοι Στοίχειωσης του Μηχανισμού

Η στοίχειωση των συστατικών του μηχανισμού είναι ο κύριος λόγος αποτυχίας του ελατηριακού μηχανισμού. Η σοβαρή στοίχειωση στην επιφάνεια των συστατικών επηρεάζει σοβαρά την εμφάνιση του προϊόντος, μειώνει τη μηχανική αντοχή των μεταδοτικών συστατικών και επηρεάζει την απόδοση του προϊόντος. Οι βασικοί λόγοι στοίχειωσης των συστατικών είναι το υλικό των συστατικών, ο σχεδιασμός, η κατασκευή και ειδικά η επιφανειακή επεξεργασία, η οποία δεν μπορεί να προσαρμοστεί σε αυστηρές περιβαλλοντικές και κλιματολογικές συνθήκες.

• Επιρροή της ποιότητας του μεταλλικού υλικού: Τα συνηθισμένα υλικά που χρησιμοποιούνται στο προϊόν είναι χάλυβα, χάλκα, αλουμίνιο και τα σύμμικτά τους. Το χάλυβα και ο χάλκος είναι τα κύρια υλικά στον μηχανισμό. Έχει αποδειχθεί ότι τα συστατικά από χάλυβα με μόνο ένα επίπεδο ζινκού 15 μm δεν μπορούν να αντισταθούν στην ερόσιον της υγρασίας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το μπρονζό υποστηρίζει διαζωκτική στοίχειωση σε υγρό ατμόσφαιρα, και τα καλυμμένα με χάλκο που χρησιμοποιούνται στον μηχανισμό θα γεμίσουν με πούδρα που παράγεται από τη διαζωκτική στοίχειωση στην κατάλληλη διαστάση, κάνοντας τον πίνακα αδύνατο να περιστρέφεται.

• Επιρροή του σχεδιασμού του προϊόντος, του σχεδιασμού των συστατικών και της επεξεργασίας: Οι μπάλες μπορεί να στοιχειωθούν λόγω κακής σφράγισης, επιτρέποντας την εισαγωγή υγρασίας στις μπάλες. Μπορεί να εμφανιστεί ροσία λόγω εισόδου νερού, συμπύκνωσης και συσσώρευσης νερού. Επιπλέον, οι διαστάσεις, τα μάτια, τα χαντάκια, οι προσωπείες επιφάνειες των συστατικών και οι σημεία σύνδεσης μεταξύ των συστατικών είναι περιοχές που είναι ευάλωτες στη στοίχειωση.

• Επιρροή της τεχνολογίας προστασίας της επιφάνειας του μετάλλου: Τα περισσότερα συστατικά του προϊόντος είναι κατεστραμμένα με ζινκό ή ηλεκτροφορητική βάρα. Κατά την πραγματική διαδικασία συναρμολόγησης του μηχανισμού, για λόγους ακρίβειας μετάδοσης, η επιφανειακή επένδυση συχνά θυσιάζεται, και η επένδυση στην επιφάνεια σύνδεσης και στην επιφάνεια συναρμολόγησης πρέπει να αφαιρεθεί, το οποίο αντιβαίνει στον στόχο της επιφανειακής επεξεργασίας.

Μέτρα για την Επίλυση του Προβλήματος Στοίχειωσης του Μηχανισμού

Για την επίλυση του προβλήματος στοίχειωσης των συστατικών, οι κατασκευαστές συνήθως χρησιμοποιούν μεγάλο αριθμό συστατικών από ανοξείδωτο χάλυβα και ενισχύουν την σφράγιση του διαχωριστή και του μηχανισμού. Αν και η χρήση ανοξείδωτου χαλύβα ως υλικού μπορεί να βελτιώσει την αντοχή στη στοίχειωση, το κόστος του υλικού είναι σχετικά υψηλό, η επεξεργασία των συστατικών είναι δύσκολη και δεν είναι εύκολο να παραχθεί σε μεγάλη κλίμακα. Οι περισσότερες τυπικές μπάλες είναι κατασκευασμένες από χάλυβα, το οποίο δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις αντοχής στη στοίχειωση. Αυτή η μέθοδος επιτελεί μόνο την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων, όχι την ρίζα του προβλήματος.

Η χρήση μιας σφραγισμένης δομής παρόμοιας με τη ZW20A, χωρίς την χρήση SF6, και η χρήση μιας συνδυασμένης μορφής απομόνωσης, με την πλήρωση καθαρού αζώτου για την προστασία των συστατικών, είναι μια πιο ιδανική επιλογή.

Συμπέρασμα

Συμπερασματικά, η νέα γενιά εξωτερικών βακουομετρικών διαχωριστών πρέπει να χρησιμοποιεί συνδυασμένη απομόνωση για να μειώσει τον όγκο του σώματος του διαχωριστή και να επιτευχθεί η απαίτηση μικροσκοπικής διάστασης. Το σώμα του διαχωριστή και η κούπα του μηχανισμού πρέπει να σφραγίζονται ξεχωριστά για να επιτρέπουν την ευκολία στην συντήρηση του μηχανισμού. Πρέπει να πληρώνεται με καθαρό αζώτο για την προστασία των συστατικών.