
Pons Inductivitatis Capacitatis Maxwellianus (cognitus ut Pons Maxwellianus) est versio modificata Pontis Wheatstone qui ad mensurandum inductivitatem propriam circuiti utitur. Pons Maxwellianus methodum deflectionis nullae (etiam cognita ut “methodus pontis”) ad calculandum inductivitatem incognitam in circuitu utitur. Quando componentes calibrati sunt capacitor et resistor parallelus, pons cognoscitur ut Pons Maxwell-Wien.
Principium operativum est quod angulus phase positivus impedimenti inductivi potest compensari ab angulo phase negativo impedimenti capacitivi quando in brachium oppositum ponitur et circuitus in resonantia est (i.e., nulla differentia potentialis trans detector et ideo nullus currentis per ipsum fluens). Tunc inductivitas incognita fit cognita in terminis huius capacitatis.

Sunt duorum generum Pontes Maxwelliani: Pons inductorius Maxwellianus, et Pons inductorius capacitatis Maxwellianus. In Pone inductorio Maxwelliano tantum inductores et resistores utuntur. In Pone inductorio capacitatis Maxwelliano, capacitor etiam ad circuitum additur.
Cum utriusque generis Pones Maxwelliani sint basati super pontem AC, primum principium operativum pontis AC explicabimus antequam Ponen Maxwellianum explicemus.
Pons AC constat ex fonte, detector de bilancio et quattuor brachiis. In Pontibus AC, quattuor brachia impeditiva continent. Pontes AC formantur per substitutionem fontis DC batteriae fonte AC et galvanometro per detector Pontis Wheatstone.
Hi sunt valde utili ad inductivitatem, capacitatem, factorem storationis, factorem dissipationis etc. inveniendam.
Nunc derivemus expressionem generalem pro bilancio Pontis AC. Figura infra monstrat network Pontis AC:
Hic Z1, Z2, Z3 et Z4 sunt brachia pontis.
Nunc in conditione bilancii, differentia potentialis inter b et d esse debet zero. Ex hoc, quando decensio voltage ab a ad d aequalis est decensioni ab a ad b tam magnitudine quam phase.
Hinc habemus ex figura e1 = e2
Ex aequationibus 1, 2 et 3 habemus Z1.Z4 = Z2.Z3 et quando impedimenta substituuntur per admittentias, habemus Y1.Y4 = Y2.Y3.
Nunc consideremus formam basicam Pontis AC. Supponamus nos habere circuitum pontis sicut infra ostenditur,
In hoc circuitu R3 et R4 sunt purae resistance electricae. Ponendo valores Z1, Z2, Z3 et Z4 in aequationem quam deduximus supra pro Pone AC.
Nunc aequando partes reales et imaginarias, habemus:
Sequentes sunt conclusiones importantiores quas ex supradictis aequationibus deducere possimus:
Duas aequationes bilancii obtinemus per aequationem partium realium et imaginariarum, quod significat quod pro Pone AC ambo relationes (i.e. magnitudo et phase) simul satisfieri debent. Ambae aequationes dicuntur independentes si et solum si ambae aequationes elementum variabile singulare continent. Hoc variabile potest esse inductor vel resistor.
Supra dictae aequationes independentes sunt a frequentia, quod significat non opus esse exacta frequentia fontis voltage nec forma sine qua perfecta sinusoidaliter applicata sit.
Sunt duo genera principalia Pontium Maxwellianorum:
Pons inductorius Maxwellianus
Pons inductorius capacitatis Maxwellianus
Nunc disseramus de Pone inductivo Maxwelliano. Figura ostendit diagramma circuiti Pons inductorii Maxwelliani.
In hoc ponte, brachia bc et cd purae resistivitatis sunt, dum balancium phase pendet a brachiis ab et ad.
Hic l1 = inductor incognitus de r1.
l2 = inductor variabilis de resistente R