Aurreko euskarazko polarizazioaren azterketa baino lehen, ikus ditzagun zenbait molekulen egitura xehetasunak. Adibidez, oxi-molekula bat hartu. Oxi-atomoko bakarra bere kanpoan 6 elektron soilik ditu. Atomu oxi bat beste atomu oxi batekin bikoteko kovalente lotura sortzen du eta oxi-molekula bat sortzen da. Oxi-molekularen bi atomuen nukleuen erdiko distantzia 121 pico-metroa da. Baina ez dago dipolo momentu mugagarri edo emaitza, molekularen bi amaieran kargatua berdina denez. Ez dago neto karga-eskuineko transferentziarik atomuen artean molekularen barnean. Modu berean, hidrogeno, azoto eta abarren irudiak hartzen baditugu, arrazoien berberenagatik ez dago neto dipolo momenturik. Orain, ur molekularen egitura kontuan hartu.
Ur molekulak egitura doblada du. Hemen, oxi-atomuak bi hidrogeno atomuekin kovalente lotura du. Ur molekulako oxi-zatia arnasa negatiboa du, hidrogeno zatiak positibo. Molekulako horiekin negatibo positibo zatiak bi dipolo momentu sortzen dituzte, oxi-atomuko erdigintik hidrogeno atomuen erdigintara zuzenduta.
Bi dipolo momentu horien arteko angelua 105o da. Horiek bi dipolo momentuen emaitza izango litzateke. Emaitza hau da molekulako ur bakoitzetan, kanpo aplikatutako eremu elektriko orrira eman gabe ere. Beraz, ur molekulak dipolo momentu mugagarri du. Azoto dioksido edo antolakor mota berehinen dipolo momentu mugagarri bera dute arrazoien berberenagatik.
Kanpo aplikatutako eremu elektriko bat bada, dipolo momentu mugagarrizko molekulak kanpo aplikatutako eremu elektrikoaren norabideari jarraiki orientatzen dira. Honek esan nahi du kanpo aplikatutako eremu elektrikoek dipolo momentu mugagarrizko molekul bakoitzari momioa ekarriko diete. Dipolo momentu mugagarrizkoak kanpo aplikatutako eremu elektrikoaren ardatzaren norabidean orientatzeko prozesua orientazio polarizazioa deitzen da.
Esaldi hau: Jaso originala, artikulu onak partekatzeko balio dituzte, eskubideen urratzea badago kontaktatu ezabatzeko.