1. Tip Test Sistemi ve Standartları
Tip testi, çevre dostu yalıtımlı halka anahtarlama birimlerinin (RMU) tasarım mantıklılığını ve güvenliğini IEC 62271-200 ve GB/T 3906 standartlarına dayanarak doğrular ve şunları içerir:
Yalıtım Performansı: 12kV RMU'lar için, ana devrelerde güç frekansı dayanıklılık gerilimi 42kV (1 dakika), kesicilerde 48kV'dır. Yıldırım darbe dayanıklılığı 75kV (12kV sistemi) veya 125kV (24kV sistemi)'dir, her kutup için 15 standart darbe (1.2/50μs). Kısmi salınım, nominal voltajın 1.2× değerinde ≤10pC olmalıdır - SF₆ birimlerine kıyasla daha düşük yalıtım gücü nedeniyle (örneğin, azot, SF₆'nın yaklaşık 1/3'ü) daha sıkıdır. Gaz yalıtım gücü testleri, azotun "tepe fenomeni"nin değerlendirilmesi de dahil olmak üzere gereklidir.
Mekanik Performans: Devre kesiciler 5.000 çalışma döngüsüne dayanmalıdır, izolatörler ≥2.000. Mekanik karakteristikler (zamanlama, hız, eş zamanlılık) ölçülür. İç ark testi, iç basınç ≤50kPa ve kaplamaların bütünlüğünün korunmasıyla 20-50kA'ya 0.1-1s dayanılmasını gerektirir. IP67 seviyesi koruma çift EPDM mühürleri ve paslanmaz çelik kullanılarak doğrulanır.
Çevresel Uygunluk: Sıcaklık/nem döngüsü (40°C/93%RH 56 gün) yalıtım direncinin düşüşünü ≤50% ile sınırlar. Tuz buhar testi (IEC 60068-2-52) yılda <0.1μm aşınma ile 500 saat gerektirir. Yüksek irtifa çalışması (1.000-1.800m) 1.000m başına %5-15 indirim gerektirir. 0.5g'deki sismik test yapısal bütünlüğü ve temas direncinin dalgalanmasını <3% ile sağlar.
2. Rutin Testler ve Uygulama
Rutin testler, her birimin temel gereksinimleri karşılamasını sağlar:
Ana Devre Direnci: DC voltaj düşümü veya köprü yöntemiyle ölçülür; değerler belirtmelere uygun olmalı ve tip test sonuçlarından en fazla %20 farklı olabilir.
Güç Frekansı Dayanıklılık Gerilimi: 12kV sistem için 42kV 1 saniye uygulanır; kırılma veya parlamaya neden olmamalıdır. Yardımcı/kontrol devreleri 2kV/1dk test edilir.
Muhurlemeye Karşı Dayanıklılık Testi: Gaz yalıtımlı birimler için kritiktir. Sızıntı oranı ≤1×10⁻⁷ Pa·m³/s (IEC 62271-200), 24 saatlik basınç izleme veya daha yüksek hassasiyet için helyum sızıntı tespiti ile doğrulanır.
Mekanik İşlev: 5-10 çalışma döngüsü mekanik kilitlemenin ("beş önleyici" kuralları) esnekliğini ve doğru işlevini doğrular.
Görsel ve Elektriksel Kontroller: Görünüm, kaplama, etiketler, sabit elemanlar ve elektrik bağlantıları incelenir. Katı yalıtlı birimler (örneğin, epoksi kaplı modüller) yalıtım bütünlüğüne (hiçbir çatlak veya hasar olmadan) özel dikkat gerektirir.
3. Alan Kabul ve Özel Çevresel Testler
Kurulumdan sonra son doğrulama:
Yalıtım Direnci: >1.000MΩ (megohmmetre ile ölçüldü). Nem, kontaminasyon veya arızaların tespiti için kritik - özellikle nemli ortamlardaki gaz yalıtımlı birimler için önemlidir.
Koruma Fonksiyonu Testi: Aşırı akım ve toprak hatası simüle edilerek koruma cihazının tepkisi ve tripping güvenilirliği doğrulanır.
Sıcaklık Artışı Testi: Nominal akım altında, ana hat sıcaklık artışı ≤70K ve temas noktası sıcaklık artışı ≤80K (GB/T 3906). Ekolojik gazların (ısıl iletkenlik SF₆'nın yaklaşık 1/4'ü) kötü ısı verimliliği nedeniyle kritiktir.
Özel Çevresel Testler:
Yüksek İrtifa: Dayanıklılık gerilimini azalt (örneğin, 1.800m'de 42kV ×1.15 ≈48.3kV).
Yüksek Nem: İç kuru kalması için anti-nemlenme testi.
Düşük Sıcaklık: -40°C'de güvenilir anahtarlama için işlem testleri.
4. Gaz Sistemi Özel Testleri
SF₆ tabanlı birimlerden ana ayrım noktaları:
Muhurlemeye Karşı Dayanıklılık Testi: Helyum sızıntı tespiti (vakum altına alınma ve helyum enjeksiyonundan sonra) 1×10⁻⁷ Pa·m³/s hassasiyetini elde eder. Basınç düşüş yöntemi 24 saatlik izleme kullanır.
Basınç-Yalıtım İlişkisi: Azot yalıtımlı birimler (0.12-0.13MPa işletme basıncı) için, indirilmiş basınçta (örneğin, <90% nominal) yalıtım performansı test edilir ve darbe gerilimi altında "tepe fenomeni" değerlendirilir.
Gaz Saflığı ve Nem: Kurutulmuş hava birimlerindeki nem <150ppm olmalıdır. Tuvalet noktası metreleri veya nem sensörleri ile izlenir.