Meissner Etkisi ve Meissner Etkisinin Uygulamaları
Bir Süperiletken kritik sıcaklık altında soğutulduğunda, magnetik alan dışarı atılır ve magnetik alanın içlerine girmesine izin vermez. Süperiletkenlerde bu fenomen Meissner etkisi olarak adlandırılır. Bu fenomen, Alman fizikçiler “Walther Meissner” ve “Robert Ochsenfeld” tarafından 1933 yılında keşfedilmiştir. Bir deney sırasında, süperiletken Çinko ve Kurşun örneklerinin dışındaki magnetik alanı ölçtüler. Örnek, bir dış magnetik alan içinde kritik (geçiş) sıcaklığı altında soğutulduğunda, örneğin dışındaki magnetik alan değerinin arttığını gözlediler. Örneğin dışındaki magnetik alanın artışı, örneğin iç kısmından magnetik alanın atılmasını temsil eder. Bu fenomen, süperiletken durumda, örnek dış magnetik alanını dışarı atar.
Meissner Durumu
Bu süperiletken durumu aynı zamanda Meissner durumu olarak da adlandırılır. Aşağıdaki grafikte bir Meissner etkisi örneği gösterilmiştir.
Bu Meissner durumu, magnetik alan (ya dışsal ya da süperiletkenin kendisinden geçen akım tarafından üretilen) belirli bir değerin üzerindeyse bozulur ve örnek sıradan bir iletken gibi davranmaya başlar.
Bu Meissner durumu, magnetik alan (ya dışsal ya da süperiletkenin kendisinden geçen akım tarafından üretilen) belirli bir değerin üzerindeyse bozulur ve örnek sıradan bir iletken gibi davranmaya başlar.
Meissner Etkisinin Uygulamaları
Bu süperiletkenlik etkisi, modern yüksek hızlı tüfek trenlerinin temelini oluşturan manyetik levitasyonda kullanılır. Süperiletken durumda (fazda), dış magnetik alanın dışarı atılması nedeniyle, süperiletken malzeme örneği bir manyetik üzerinde veya tam tersi olarak asılı kalır. Modern yüksek hızlı tüfek trenleri, manyetik levitasyon fenomenini kullanır.
Açıklama: Orijinali saygın, paylaşmak için değerli makalelerdir, telif hakkı ihlali varsa silmek için lütfen iletişime geçin.
