Երբ սուպերհաղորդիչները ջերմացվում են կրիտիկական ջերմության սահմանի ներքև, նրանք դուրս էլ են ներկայացնում մագնիսական դաշտը և չեն թույլ տալիս դաշտը մտնել նրանց ներսում։ Սա սուպերհաղորդիչներում անվանում են Մայսների էֆեկտ։ Այս երևույթը հայտնաբերել են գերմանացի ֆիզիկոսները «Վալթեր Մայսներ» և «Ռոբերտ Օխսենֆելդ» 1933 թվականին։ Դրանք փորձարկում էին սուպերհաղորդիչ оловու և արծաթի նմուշների վրա մագնիսական դաշտը դրանց դուրս։ Նրանք դիտել են, որ երբ նմուշը սառեցնում էին կրիտիկական ջերմության սահմանի ներքև արտաքին մագնիսական դաշտի առկայությամբ, դաշտի արժեքը նմուշի դուրս ավելանում էր։ Այս դաշտի աճը նմուշի դուրս նշանակում է մագնիսական դաշտի դուրս ներկայացումը նմուշի ներսից։ Այս երևույթը ցույց է տվել, որ սուպերհաղորդիչ վիճակում նմուշը դուրս է ներկայացնում արտաքին մագնիսական դաշտը։
Սուպերհաղորդիչի այս վիճակը նաև կոչվում է Մայսների վիճակ։ Մայսների էֆեկտի օրինակ ներկայացված է ներքևում նկարում։
Մայսների վիճակը դուրս է գալիս, երբ մագնիսական դաշտը (արտաքին կամ սուպերհաղորդիչի հոսանքի կողմից առաջացրած) գերազանցում է որոշակի արժեքը և նմուշը սկսում է վարվել սովորական հաղորդիչի նման։
Մայսների վիճակը դուրս է գալիս, երբ մագնիսական դաշտը (արտաքին կամ սուպերհաղորդիչի հոսանքի կողմից առաջացրած) գերազանցում է որոշակի արժեքը և նմուշը սկսում է վարվել սովորական հաղորդիչի նման։

Սուպերհաղորդության այս էֆեկտը օգտագործվում է մագնիսական լևիտացիայում, որը ժամանակակից բարձր արագության գնացանների հիմքն է։ Սուպերհաղորդիչ վիճակում (փուլում), արտաքին մագնիսական դաշտի դուրս ներկայացման պատճառով, սուպերհաղորդիչ նյութի նմուշը լևիտացնում է մագնիսի վրա կամ հակառակը։ Ժամանակակից բարձր արագության գնացանները օգտագործում են մագնիսական լևիտացիայի երևույթը։
Հայտարարություն՝ Պահպանել նախնականը, լավ հոդվածները արժանացած են կիսվել, եթե կա ներկայացման իրավիճակ կապվել և ջնջել։