Кога Суперкондукторите се хладат под критичната температура, тие избиваат магнетно поле и не го дозволуваат да проникне во нив. Овој феномен во суперкондукторите е наречен Майснеров ефект. Овој феномен беше открит од германските физичари „Валтер Майснер“ и „Роберт Оксенфелд“ во 1933 година. Тие измерија магнетното поле надвор од узорци од суперкондуктивни олово и свинско. Забележаа дека кога узорецот се охлади под префрлувачката (критична) температура во присуство на вонредно магнетно поле, вредноста на магнетното поле надвор од узорецот се зголемува. Овој зголемување на магнетното поле надвор од узорецот претставува избивање на магнетното поле од внатрешниот дел на узорецот. Феноменот покажа дека во суперкондуктивната состојба, узорецот избива вонредното магнетно поле.
Оваа состојба на суперкондукторот исто така се нарекува Майснерова состојба. Пример за Майснеров ефект е прикажан на следната слика.
Оваа Майснерова состојба се прекинува кога магнетното поле (вонредно или произведено од струјата која текува низ суперкондукторот) се зголемува над одредена вредност и узорецот започнува да се однесува како обичен проводник.
Оваа Майснерова состојба се прекинува кога магнетното поле (вонредно или произведено од струјата која текува низ суперкондукторот) се зголемува над одредена вредност и узорецот започнува да се однесува како обичен проводник.

Овој ефект на суперкондуктивноста се користи во магнетната левитација, која е основа на современите високобрзински булет поези. Во суперкондуктивната состојба (фаза), поради избивањето на вонредното магнетно поле, узорецот од суперкондуктивен материјал левита над магнет, или обратно. Современите високобрзински булет поези користат феноменот на магнетна левитација.
Изјава: Поштени оригинални, добри статьии се вредни за споделување, ако постои нарушување на авторските права се контактира за брисање.