ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਵਸਤੂ ਦੀ ਗਤੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਗੁਰੂਤਵੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਰਮਿਆਨ ਸਬੰਧ ਹੁੰਦਾ ਹੈ?

ਕਿਸੇ ਵਸਤੂ ਦੀ ਗਤੀ ਅਤੇ ਗ੍ਰਵਿਟੇਸ਼ਨ ਦੇ ਬਿਚ ਦੇ ਸਬੰਧ ਨੂੰ ਨਿਊਟਨ ਦੇ ਗਤੀ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਅਤੇ ਮੁਕਤ-ਪਤਣ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਤੋਂ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਪਹਿਲਾਂ, ਗ੍ਰਵਿਟੇਸ਼ਨ ਇੱਕ ਬਲ ਹੈ; ਇਹ ਪ੃ਥਵੀ ਦੁਆਰਾ ਵਸਤੂਆਂ 'ਤੇ ਲਗਾਉਂਦਾ ਆਕਰਸ਼ਣ ਹੈ। ਪ੃ਥਵੀ ਦੇ ਸ਼ਿਖਰ ਨਾਲ ਨਜਦੀਕ, ਇਹ ਬਲ ਲਗਭਗ 9.8 ਮੀਟਰ ਪ੍ਰਤੀ ਸਕੈਂਡ ਵਰਗਾ (m/s²) ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਵਸਤੂ ਸਿਰਫ ਗ੍ਰਵਿਟੇਸ਼ਨ ਹੀ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਧਰਤੀ ਦੀ ਓਰ ਲੋੜਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਤਵੇਖੀ ਗ੍ਰਵਿਟੇਸ਼ਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵਾਲੀ ਤਵੇਖੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਕਿਸੇ ਵਸਤੂ ਦੀ ਗਤੀ ਉਸ 'ਤੇ ਕਾਰਨ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਬਲਾਂ ਦੀ ਤਵੇਖੀ ਦੇ ਨਾਲ ਹੋਣ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਵਸਤੂ ਠਹਿਰਾਅ ਤੋਂ ਮੁਕਤ-ਪਤਣ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸ ਦੀ ਗਤੀ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਧਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਗ੍ਰਵਿਟੇਸ਼ਨ ਲਗਾਤਾਰ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਤਵੇਖਦਾ ਹੈ। ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਅਨੁਸਾਰ, ਗਤੀ v ਨੂੰ ਹੇਠ ਲਿਖਿਤ ਸਬੰਧ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਗਿਣਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ:

v=gt+v0

 v ਅੰਤਿਮ ਗਤੀ ਹੈ,

g ਗ੍ਰਵਿਟੇਸ਼ਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵਾਲੀ ਤਵੇਖੀ ਹੈ (ਪ੃ਥਵੀ 'ਤੇ ਲਗਭਗ 9.8 m/s²),

t ਗ਼ਲਤ ਸਮੇਂ ਹੈ,

v0 ਪ੍ਰਾਰੰਭਕ ਗਤੀ ਹੈ।

ਮੁਕਤ-ਪਤਣ ਲਈ, ਪ੍ਰਾਰੰਭਕ ਗਤੀ v0 ਅਕਸਰ ਸ਼ੂਨਿਅਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ (ਜੇਕਰ ਵਸਤੂ ਠਹਿਰਾਅ ਤੋਂ ਪਤਣ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੀ ਹੈ), ਇਸ ਲਈ ਸਮੀਕਰਣ ਸਧਾਰਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ:

v=gt

ਇਹ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ, ਹਵਾ ਦੀ ਰੋਕ ਜਿਹੜੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਬਲ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇ, ਵਸਤੂ ਦੀ ਗਤੀ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਲਾਭਵਾਨ ਹੋਵੇਗੀ।

ਪਰ ਵਾਸਤਵਿਕਤਾ ਵਿੱਚ, ਹਵਾ ਦੀ ਰੋਕ ਵਸਤੂ ਦੀ ਗਤੀ 'ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਵਸਤੂ ਦੀ ਗਤੀ ਵਧਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਹਵਾ ਦੀ ਰੋਕ ਵੀ ਵਧਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਇਹ ਗ੍ਰਵਿਟੇਸ਼ਨ ਦੇ ਬਲ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਉਦੋਂ ਵਸਤੂ ਏਕ ਸਥਿਰ ਗਤੀ ਨਾਲ ਪਤਣ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਗਤੀ ਟਰਮਿਨਲ ਵੇਲੋਸਿਟੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਸਾਰਾਂ ਤੋਂ, ਕਿਸੇ ਵਸਤੂ ਦੀ ਗਤੀ ਅਤੇ ਗ੍ਰਵਿਟੇਸ਼ਨ ਦੇ ਬਿਚ ਦਾ ਸਬੰਧ ਇਸ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਗ੍ਰਵਿਟੇਸ਼ਨ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਤਵੇਖਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਤਵੇਖੀ ਗਤੀ ਵਿੱਚ ਵਧਾਵਾ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਵਾਸਤਵਿਕ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ, ਹਵਾ ਦੀ ਰੋਕ ਜਿਹੜੇ ਹੋਰ ਕਾਰਕਾਂ ਵੀ ਵਸਤੂ ਦੀ ਗਤੀ 'ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ।