Relatio inter velocitatem objecti et gravitatem potest intellegi ex legibus motus Newtoni et conceptu casus liberi.
Primo, gravitas est vis; est attractio quae exercetur a Terra in objecta. Prope superficiem Terrae, haec vis est circa 9.8 metra per secundum quadratum (m/s²). Quando objectum subicitur solum gravitati, accelerabit versus terram. Haec acceleratio cognoscitur ut acceleratio propter gravitatem.
Velocitas objecti est resultatum accelerationis causatae a viribus quae agunt in illud. Si objectum incipiat cadere libere a quiete, sua velocitas crescet cum tempore quia gravitas continuo accelerat objectum. Secundum physicam, velocitas v potest calculari per hanc relationem:
v=gt+v0
v est velocitas finalis,
g est acceleratio propter gravitatem (circa 9.8 m/s² in Terra),
t est tempus elapsus,
v0est velocitas initialis.
Pro casu libero, velocitas initialis v0 est saepe nulla (si objectum incipiat cadere a quiete), itaque aequatio simplificatur ad:
v=gt
Hoc significat, in absentia aliarum virium sicut resistentia aeris, velocitas objecti cresceret proportionabiliter cum tempore.
Tamen, in re, resistentia aeris afficit velocitatem objecti. Cum celeritas objecti crescit, resistentia aeris quoque crescit usque ad aequalem vires gravitatis, tunc objectum cadit constanter. Hac celeritate cognoscitur ut celeritas terminalis.
In summa, relatio inter velocitatem objecti et gravitatem manifestatur in eo quomodo gravitas facit objectum accelerare, et acceleratio resultat in incremento celeritatis. Tamen, in mundo reali, factores sicut resistentia aeris quoque influunt celeritatem actualis objecti.