Светлина и осветеност

Излучувањето е радијантен поток примарен од областа на детекторот. Единицата за излучување е Вт/м2. Излучувањето се означува со Ee,λ,

φs е примираниот радијантен поток на површината на детекторот, а AD е површината на детекторот.
Излучувањето веднаш следи законот за обратно квадратно оддалеченост. Допустимо дека од точка извор примираат два површини A1 и A2 каде што тие имаат еднаква површина. Тие се поставени на растојание r1 и r2.

Сега потокот примиран од површината

И потокот примиран од површината
Каде, Ie,λ е радијантна интензитет и ω тверд агол.

Пак, радијантниот поток примиран по единица површина за A1 и A2 се

Тука A1 и A2 се еднакви.
Заменувајќи φe,λ = Ie,λ ω во равенката добиваме

Ова е законот за обратно квадратно оддалеченост на излучувањето.

Ако го конвертираме ова излучување во осветлување тогаш треба да следиме конверзионата равенка, тоа е

Каде, Km е константа наречена максимална спектрална светлина и нейната вредност е 683 лм/Вт.
По дефиниција, светлинскиот поток примиран по единица површина на детекторот се нарекува осветлување.
Единицата му е Лукс или Лумен по квадратен метар (лм/м²).
Тоа исто така следи истиот закон за обратно квадратно оддалеченост, тоа е


Ev е поврзан со површината dA каде светлинскиот поток пада перпендикулярно на оваа површина.
E’v е поврзан со површината dA’ каде што оваа површина формира агол Ɵ со основната рамнина.
Како што е прикажано на фигурата горе,

Оваа равенка може да се напише и во обопштена форма,

Izjava: Poštujte original, dobar članak zaslužuje da se deli, ako postoji kršenje autorskih prava kontaktirajte za brisanje.