Tanım: Maksimum talep göstergesi, belirli bir zaman diliminde tüketicinin tükettiği maksimum güç miktarını ölçmek için kullanılır. Bu, temel ve zirve yüklerin ölçülmesi için tasarlanmıştır, ancak ani kısa devre akımlarını veya motorların yüksek başlangıç akımlarını ölçemez. Amacı, belirli dönemler boyunca güç tüketimini kaydetmektir.
Maksimum talep göstergeleri dört türe ayrılır:
Maksimum Talep Göstergesinin Yapısı
Maksimum talep göstergesi beş ana bileşenden oluşur:
Ortalama talep göstergesi enerji sayacına entegre edilmiştir. Enerji sayaçları ve ortalama talep göstergesi birlikte, belirli bir zaman diliminde toplam güç tüketimini ve belirli bir güç değerinin maksimumunu ölçer. Ortalama talep göstergesi gelişmiş bir hızlı arama mekanizmasına sahiptir.
İğne sürüşü, kadranı kısa bir süre (örneğin, yarım saat) ilerletir. Bu süre zarfında tüketilen toplam güç kadranda gösterilir. Cihaz, zamanlama dişlileri tarafından düzenlenmiş bir kam ile donatılmıştır. Kam, işaretçiyi sıfır pozisyonuna sıfırlar.
İşaretçi, belirli bir zaman diliminde yükün tükettiği toplam gücü kaydeder. Bir sonraki yarım saatte, iğne tekrar ileri doğru hareket eder. Ancak, işaretçi sadece yükün tükettiği toplam güç önceki periyodun değerinden fazlaysa ileri doğru hareket edecektir.
Ortalama maksimum talebin hesaplanması için bir formül kullanılır.
Maksimum talep saati, kilovolt-amper-saat reaktif (kVarh) veya kilovolt-amper-saat (kVah) cinsinden gücü ölçebilir. Bu işlevsellik, bu miktari doğru bir şekilde hesaplayabilen uygun bir sayaç entegre edilerek sağlanır.
Ortalama Talep Göstergesinin Avantajları
Maksimum Talep Göstergesinin Dezavantajları
Modern uygulamalarda, teknolojik ilerlemeler tasarımda önemli değişikliklere yol açmıştır. Özellikle, geleneksel kam mekanizması elektromanyetik bir röle ile değiştirilmiş ve zil kolu serbest bırakma cihazı genellikle bir kavşakla değiştirilmiştir, bu da işletme verimliliğini ve güvenilirliğini artırır.