
Cum sit culpa circuiti breviter in systemate electrico, magnus currentis circuitus breviter per systema transit, inclusis disjunctore circuiti (DC) contactibus, nisi culpa sit remota per disjunctionem DC. Cum currentis circuitus breviter per DC transeat, diversae partes portantium currentem disjunctoris subiectae sunt magnis stressibus mechanicis et thermicis.
Si partes conductivae DC non habeant sufficientem aream sectionis transversalis, potest esse periculum perniciosi incrementi caloris. Hoc calor alto potest affectare qualitatem isolationis DC.
Contactus DC quoque experientur altum calorem. Stressus thermici contactuum DC proportionales sunt I2Rt, ubi R est resistentia contactuum, dependens a pressione contactus et conditione superficiei contactus. I est valorem efficacem currentis circuitus breviter et t est duratio qua currentis circuitus breviter per contactus fluit.
Post initium culpae, currentis circuitus breviter manet donec unitas interruptoria DC, frangat. Itaque, tempus t est tempus frangendi disjunctoris circuiti. Quia hoc tempus est valde parvum in scala millisecondorum, assumitur quod omnis calor productus in culpa ab conductore absorbatur, quia non est sufficiens tempus ad convectionem et radiationem caloris.
Incrementum caloris determinari potest per sequentem formulam,
ubi, T est incrementum caloris per secundum in gradibus centigradis.
I est currentis (symmetricus efficax) in Amperis.
A est area sectionis transversalis conductoris.
ε est coefficientem temperature resistivitatis conductoris ad 20oC.
Sicut nobis notum est, aluminium supra 160oC amittit suam firmitatem mechanicam et fit molle, desideratur ut incrementum caloris limitetur infra hanc temperaturam. Haec requirimenta re vera statuunt incrementum caloris permissum in circuitu brevi. Hoc limes potest assequi per controllem temporis frangendi DC et propriam designacionem dimensionum conductoris.
Vis electromagnetica inter duos parallelos conductores ferentes currentem electricum, datur per formulam,
ubi, L est longitudo amborum conductorum in pollicibus.
S est distantia inter eos in pollicibus.
I est currentis ferentis per singulos conductores.
Experientialiter probatum est, quod vis electromagnetica circuiti breviter est maxima quando valor currentis circuitus breviter I, est 1.75 vicies valor initialis efficacis currentis circuitus breviter symmetriae.
Tamen, in certis circumstantiis possibile est, vires maiories quam haec possint evolvi, sicut, exempli gratia, in casu barrarum valde rigidarum vel propter resonationem in casu barrarum obnoxiae vibrationi mechanicae. Experimenta quoque demonstraverunt, quod reactiones productae in structura non resonante per currentem alternantem in instanti applicationis vel removalis virium possunt superare reactiones perceptas dum currentis fluit.
Itaque consilium est errorem in parte securitatis et praebere pro omnibus contingentibus, pro quibus debet considerari vis maxima quae posset evolvi a valore culminis initiali currentis circuitus breviter asymmetriae. Haec vis potest accipi ut habens valorem qui est bis maior quam calculatus ex suprascripta formula.
Formula strictim utilis est pro conductore cum sectione transversali circulari. Licet L sit finita longitudo portionum conductorum ductarum paralleliter, tamen formula tantum convenit ubi tota longitudo cuiusque conductoris assumitur infinita.
In casibus practicis tota longitudo conductoris non est infinita. Consideratur quoque, quod densitas fluxus iuxta fines conductoris ferentis currentem considerable differt a parte media eius.
Itaque, si utimur supraformula pro conductore brevi, vis calculata multo maior erit quam actualis.
Videtur, quod hic error potest eliminari considerable si utimur termino,
pro L/S in supraformula.
Formula tunc fit,
Formula, representata per aequationem (2), dat resultatum sine errore quando ratio L/S maior est quam 20. Quando 20 > L/S > 4, formula (3) convenit ad resultatum sine errore.
Si L/S < 4, formula (2) convenit ad resultatum sine errore. Supraformulas tantum applicabiles sunt pro conductoribus cum sectione transversali circulari. Sed pro conductore cum sectione transversali rectangulari, formula indiget aliquo facto correctionis. Dicamus hunc factorem K. Itaque, formula ultime fit,
Licet effectus formae sectionis transversalis conductoris cito diminuat si spatium inter conductorem crescit, valor K maximus est pro conductore strip-like cuius crassitudo valde minor est quam latitudo. K negligibilis est quando forma sectionis transversalis conductoris perfecte quadrata. K unitas est pro conductore cum sectione transversali perfecte circulari. Hoc verum tenet pro standard et disjunctore circuiti a controllo remoto.
Declaratio: Respecta originale, bona articuli merentur divulgari, si infringitur contactus delete.