Quae sunt Methodi Commutationis Meliorandae?
Definitio commutationis
Commutatio est processus inversionis currentis in spira ad motorem efficienter operari.

Sunt tres methodi principales commutationis meliorandae.
Commutatio per resistentiam
Commutatio per E.M.F.
Volutae compensantes
Commutatio per Resistentiam
In hac methodo commutationis utimur penicillis electricis alta resistencia ad commutationem sine scintilla obtinendam. Hoc potest fieri substituendo penicillos cuprei parva resistencia penicillis carbonis alta resistencia.
Clare videre possumus ex pictura quod current IC ex spira C duobus modis ad pennaculum in periodo commutationis pervenire potest. Unus modus est directus per segmentum commutatoris b et ad pennaculum, alter modus est per spiram B breviter circuitam et deinde per segmentum commutatoris a et ad pennaculum. Si resistentia pennaculi parva est, tunc current IC ex spira C sequetur viam breviorem, id est, primum modum, quia eius resistentia electrica comparativiter minor est propter brevitatem viae secundae.
Cum pennaculis alta resistencia utimur, tum, cum pennaculum ad segmenta commutatoris movetur, area contactus pennaculi et segmenti b minuitur et area contactus cum segmento a aucta fit. Nunc, cum resistentia electrica sit inversa proportionalis areae contactus, tum resistentia Rb augebitur et Ra minuetur, cum pennaculum movetur. Tum current preferet secundam viam ad pennaculum perveniendi.
Hac methodo celeritas inversionis currentis in directionem desideratam, commutationem meliorans, assequitur.
ρ est resistentia specifica conductoris.
l est longitudo conductoris.
A est sectio transversa conductoris (hic ut area contactus describitur).

Commutatio per E.M.F.
Causa principalis morae inversionis temporis currentis in spira brevi circuita durante periodo commutationis est proprietas inductiva spira. In hoc genere commutationis, voltus reactantiae a spira propter suam proprietatem inductivam productus, neutralizatur producendo E.M.F. revertentem in spira brevi circuita durante periodo commutationis.
Voltus Reactantiae
Incrementum voltus in spira brevi circuita propter proprietatem inductivam spira, quod oppositionem currenti revertenti in ea durante periodo commutationis praebet, vocatur voltus reactantiae.
E.M.F. revertens duobus modis produci potest
Per translationem pennaculi.
Per usum interpolorum vel polorum commutatorum.
Methodus Translationis Pennaculi in Commutatione

In hac methodo commutationis meliorandae pennacula translata sunt in directionem progressivam pro generatore DC et in directionem regressivam pro motore ad sufficiens E.M.F. revertens producendum ad eliminandum voltum reactantiae. Cum pennacula dantur progressivi aut regressivi ductus, tum spira brevis circuitus sub influentia proximi poli, qui est polaritate opposita, adducitur. Tum latera spira fluxum necessarium ab principalibus polis oppositi magnetismi secabunt ad sufficiens E.M.F. revertens producendum. Haec methodus raro utitur, quia pro optimo effectu, cum omni variatione oneris, pennacula translata esse debent.
Methodus Usus Interpolorum

In hac methodo, parvi poli, qui interpoli nominantur, fixi sunt ad yugum et collocati inter polos principales. Pro generatoribus, eorum polaritas convenit adjacentibus polis principalibus, et pro motoribus, eorum polaritas convenit praecedentibus polis principalibus. Interpoli inducunt E.M.F. in spira brevi circuitu durante periodo commutationis, opposantes voltum reactantiae et securantes commutationem sine scintilla.
Volutae Compensantes
Hoc est efficacissimum medium problematis reactionis armaturae et fulgoris superantis per mmf armaturae compensandum. Volutae compensantes collocantur in fissuris praebitis in faciebus polorum parallelas conductoribus rotoris (armaturae).
Maior inconvenientium volutarum compensantium est earum summa pretiosa. Praecipue utuntur in machinis magnis subjectis oneribus gravibus aut plugging et in motoribus parvis requirientibus repentinam inversionem et accelerationem magnam.