კრიტიკული გასუფთავების კუთხე განიხილება როგორც დაზიანების დროს ტვირთის კუთხის მაქსიმალური შესაძლო ვარიაცია, რომელზედაც გადაჭრილი დაზიანების შემდეგ სისტემის სინქრონიზაცია დაკარგებულია. არსებითად, როდესაც ელექტროსისტემაში დაზიანება ხდება, ტვირთის კუთხე იწყებს ზრდას, რითაც სისტემა რისკს ერთვის ინსტაბილობის მიღმა. კონკრეტული კუთხე, რომელზედაც დაზიანების გასუფთავება აღადგინებს სისტემის სტაბილურობას, ეწოდება კრიტიკული გასუფთავების კუთხე.
კონკრეტული დაწყებითი ტვირთის პირობისთვის არსებობს კონკრეტული კრიტიკული გასუფთავების კუთხე. თუ დაზიანების ფაქტიური გასუფთავების კუთხე აღემატება ამ კრიტიკულ მნიშვნელობას, სისტემა იხდება ინსტაბილური; პირიქით, თუ ის რჩება კრიტიკულ თარიღში, სისტემა დაინახავს თავის სტაბილურობას. ქვემოთ მოცემული დიაგრამაში, A მრუდი აღწერს სიმძლავრის - კუთხის ურთიერთდებას ნორმალური, ჯანმრთელი ოპერაციული პირობების დროს. B მრუდი განსაზღვრავს სიმძლავრის - კუთხის მრუდს დაზიანების დროს, ხოლო C მრუდი აღწერს სიმძლავრის - კუთხის ქცევას დაზიანების გამოყოფის შემდეგ.

აქ γ1 აღნიშნავს სისტემის რეაქტიული იმპედანციის შეფარდებას ნორმალური (ჯანმრთელი) ოპერაციის დროს და დაზიანების დროს რეაქტიულ იმპედანციას. მისი მხრივ, γ2 აღნიშნავს სისტემის სტეადიური სიმძლავრის ზღვარის შეფარდებას დაზიანების გამოყოფის შემდეგ და სისტემის დაწყებით ოპერაციის პირობებში. ტრანზიტური სტაბილურობის ზღვარის შესახებ კლუჩნის კრიტერიუმი არის ის, რომ ორი კონკრეტული ზონა უდრის ერთმანეთს, ანუ A1 = A2. დეტალურად, მრუდის ade ქვემოთ მდებარე ფართობი (რექტანგული ფორმის) უნდა ემთხვეოდეს da'b'bce მრუდის ქვემოთ მდებარე ფართობს. ეს ფართობების თანამედროვეობა წარმოადგენს ფუნდამენტურ პირობას იმის შესაფასებლად, თუ შეიძლება თუ არა ელექტროსისტემა დარჩეს სტაბილური ტრანზიტური დაზიანების დროს და შემდეგ, რათა დაზიანებით შემდგარი ენერგიის არასიმმართება დაემართოს სისტემის დაშლის არასაშუალობად.

ამიტომ, თუ γ1, γ2 და δ0 ცნობილია, შესაძლებელია დადგინდეს კრიტიკული გასუფთავების კუთხე δc.