Για λόγους ασφάλειας, η απόσταση από το έδαφος των διαξονικών σε μέγιστη θερμοκρασία και ελάχιστη φορτία πρέπει να διατηρείται. Η ανάλυση της ύφεσης και της τάσης είναι σημαντική στη γραμμή μεταφοράς για τη συνέχεια και την ποιότητα των ηλεκτρικών υπηρεσιών. Εάν η τάση του διαξονικού αυξηθεί πέρα από το όριο, μπορεί να σπάσει, και η μεταφορά ενέργειας του συστήματος να διακοπεί.
Η ύφεση του διαξονικού μεταξύ δύο οριζόντιων υποστηρίξεων ονομάζεται ύφεση. Με άλλα λόγια, η κατακόρυφη απόσταση μεταξύ του υψηλότερου σημείου του ηλεκτρικού πύργου ή του ηλεκτρικού στήλου (όπου συνδέεται το διαξονικό) και του χαμηλότερου σημείου του διαξονικού μεταξύ δύο γειτονικών οριζόντιων υποστηρίξεων ονομάζεται ύφεση, όπως φαίνεται στο παρακάτω σχήμα. Η οριζόντια απόσταση μεταξύ δύο ηλεκτρικών υποστηρίξεων ονομάζεται διάστημα.

Εάν το βάρος ενός διαξονικού είναι ομοιόμορφα κατανεμημένο κατά μήκος της γραμμής, ένα ελεύθερα κρεμασμένο διαξονικό θεωρείται ότι παίρνει τη μορφή ενός παραβολοειδούς. Το μέγεθος της ύφεσης αυξάνεται ως το μήκος του διαστήματος μεγαλώνει. Για μικρά διαστήματα (μέχρι 300 μέτρα), χρησιμοποιείται η μέθοδος του παραβολοειδούς για τον υπολογισμό της ύφεσης και της τάσης, ενώ για μεγάλα διαστήματα (όπως διασχίσεις ποταμών), χρησιμοποιείται η μέθοδος του κατενάνω.
Παράγοντες που Πλήττουν την Ύφεση
Βάρος Διαξονικού: Η ύφεση ενός διαξονικού είναι άμεσα ανάλογη με το βάρος του. Η φόρτωση παγού μπορεί να αυξήσει το βάρος των διαξονικών, οπότε αυξάνει την ύφεση.
Διάστημα: Η ύφεση είναι άμεσα ανάλογη με το τετράγωνο του μήκους του διαστήματος. Μεγαλύτερα διαστήματα έχουν μεγαλύτερη ύφεση.
Τάση: Η ύφεση είναι αντίστροφα ανάλογη με την τάση στο διαξονικό. Ωστόσο, υψηλότερη τάση αυξάνει τον άλωση στα μεταλλικά και τις υποστηρίξεις.
Άνεμος: Ο άνεμος προκαλεί αύξηση της ύφεσης σε κλιμακωτή κατεύθυνση.
Θερμοκρασία: Η ύφεση μειώνεται σε χαμηλές θερμοκρασίες και αυξάνεται σε υψηλές θερμοκρασίες.