Capacitas elementi ad tradendum suos externos electrones ad formandos cationes manifestatur in quantitate energiae adhibita ad atomos eius satis ad auferendas electrones ex eis. Haec energia dicitur Energia Ionizans. Simpliciter dicendo, Energia Ionizans est energia adhibita ad atomum vel moleculam isolatum ad expellendum suum valentem electronem maxime laxe ligatum ad formandum cationem positivum. Unitas eius est electron-voltus eV vel kJ/mol et mensuratur in tubo electrico deprehensionis, in quo electron rapidus movens collidit cum elemento gaseoso ad ejiciendum unum ex suis electronibus. Minore Energia Ionizans (EI), melior capacitas ad formandos cationes.
Hoc potest explicari per modello Bohri atomi, quod considerat atomum hydrogenoidem, in quo electron circumvolutum est circa nucleum positivum propter vim attractionis columbicae et electron tantum habere potest energias fixas vel quantizatas. Energia electroni modello Bohri quantizata est et sic data est :
Ubi, Z est numerus atomicus et n est numerus quantum principalis, ubi n est integer. Pro atomo hydrogeni, Energia Ionizans est 13.6eV.
Energia Ionizans (eV) est energia necessaria ad tollendum electronum a n = 1 (status fundamentalis vel stabilissimus) ad infinitum. Itaque sumptus 0 (eV) referentia ad infinitum, Energia Ionizans scribi potest ut :Conceptus Energiae Ionizantis supportat evidentiam modello Bohri atomi, quod electron circumvolutum esse potest circa nucleum in energiis fixis vel discretis vel conchis repraesentatis per numerum quantum principalem 'n'. Quam primo electron discedit ab ambitu nuclei positivi, tunc maior energia requiritur ad removendum proximum electron laxe ligatum, quia vis electrostatica attractionis crescit, i.e., secunda Energia Ionizans maior est quam prima.
Exempli gratia, prima energia ionizans Natrii (Na) data est :
Et secunda Energia Ionizans eius est
Itaque, EI2 > EI1 (eV). Hoc etiam verum est si sunt K numerus ionisationum, tunc EI1 < EI2 < EI3……….< EIk
Metalla habent parvam Energiam Ionizantem. Parva Energia Ionizans indicat meliorem conductivitatem elementi. Exempli gratia, conductivitas Argenti (Ag, numerus atomicus Z = 47) est 6.30 × 107 s/m et Energia Ionizans eius est 7.575 eV et pro Cupro (Cu, Z = 29) est 5.76 × 107 s/m et Energia Ionizans eius est 7.726 eV. In conductores parva Energia Ionizans facit ut electrones moveantur per reticulum positivum, formantes nubem electronum.
In tabula periodica, tendentia generalis est quod Energia Ionizans crescere valet a sinistra ad dextram et decrescere a summo ad imum. Itaque factores affectantes Energiam Ionizantem possunt summarizari infra:
Magnitudo Atomus: Energia Ionizans decrescit cum magnitudine atomi, quia cum radio atomico crescere, vis attractionis columbica inter nucleum et electron externum decrescit et vice versa.
Effectus Shielding: Praesentia electronum conchae internae shield vel debilitat vim attractionis columbica inter nucleum et electrona valentia. Itaque energia ionizans decrescit. Numerus electronum internorum significat magis shielding. Tamen, in casu auri, Energia Ionizans maior est quam argenti, etiam si magnitudo auri maior est quam argenti. Hoc est propter weak shielding offertum a conchis internis d et f in casu auri.
Carga Nuclearis: Maior carga nuclearis, maius erit difficilem atomum ionizare propter majorem vimen attractionis inter nucleum et electrona.
Configuratio Electronica: Maior stabilitas configurationis electronicae atomi, difficilius erit withdrawere electron, itaque maior Energia Ionizans.
Fons: Electrical4u
Declaratio: Respecta originalis, boni articulos merito condividi, si infringatur contactus dele.