Antequam leges Faradai de electrolysi intellegamus, oportet prius processum electrolysis sulfatis metalli comprehendere.
Quoties electrolitus sicut sulfas metalli in aqua diluitur, moleculae eius in iones positivos et negativos dividuntur. Iones positivi (vel iones metalli) ad electrodos qui cum termino negativo batteriae coniuncti sunt, ibi iones positivi electrona ab eo accipiunt, fierique metal purum atomus et in electrodum depositantur.
Iones negativi (vel sulphiones) ad electrodum qui cum termino positivo batteriae coniunctus est, ibi iones negativi electrona sua extra tradunt et SO4 radicalem efficiunt. Quoniam SO4 non potest in statu electrico neutro existere, ad electrodum metallicum positivum impetit – formans sulfas metallicum qui rursus in aqua dissolvitur.
Leges Faradai de electrolysi sunt relationes quantitativae (mathematicae) quae duorum praecedentium phaenomenorum describunt.
Ex brevi explicatione supra, constat quod fluxus currentis per circuitum externum batteriae penitus dependet ex numero electronum quae a electrodum negativo vel cathodo ad ionem metallicum positivum vel cationem transferuntur. Si cationes valentiam duorum habent sicut Cu++, tunc pro unoquoque catione duo electrona a cathodo ad cationem transferentur. Scimus quod omne electron habet chargem electricum negativum – 1.602 × 10-19 Coulombs et dicamus – e. Ergo pro dispositione cuiusque atomi Cu in cathodo, erit – 2.e translatio chargis a cathodo ad cationem.
Nunc dicamus pro tempore t erit numerus totalis n atomorum cupri in cathodo depositorum, ergo totalis chargis translati, erit – 2.n.e Coulombs. Massa m cupri depositi evidentissime functio est numeri atomorum depositorum. Ergo, potest concludi quod massa cupri depositi directe proportionalis est quantitati chargis electrici quae per electrolitum transit. Itaque massa cupri m ∝ Q quantitas chargis electrici quae per electrolitum transit.
Prima Lex Faradai de Electrolysi statuit quod depositum chemicum propter fluxum currentis per electrolitum directe proportionalis est quantitati electricitatis (coulombs) quae per eum transit.
id est. massa depositionis chemicae:
Ubi Z est constantia proportionalitatis et cognoscitur ut equivalentia electro-chemica substantiae.
Si ponamus Q = 1 coulomb in praecedenti aequatione, obtinebimus Z = m quod significat quod equivalentia electro-chemica cuiusque substantiae est quantitas substantiae deposita per transitum 1 coulomb per solutionem eius. Haec constantia transitus equivalentiae electro-chemicae generaliter exprimitur in milligrammis per coulomb vel kilogrammis per coulomb.
Hactenus didicimus quod massa chemica, deposita propter electrolysin, proportionalis est quantitati electricitatis quae per electrolitum transit. Massa chemica, deposita propter electrolysin, non solum proportionalis est quantitati electricitatis quae per electrolitum transit, sed etiam ab alio factor dependet. Omnis substantia propriam valentiam atomicam habebit. Ergo pro eodem numero atomorum, differentes substantiae differentes massas habebunt.
Iterum, quot atomi in electrodos depositi sunt, dependet etiam ab eorum valentia. Si valentia maior est, tunc pro eadem quantitate electricitatis, numerus atomorum depositorum minor erit, si vero valentia minor est, tunc pro eadem quantitate electricitatis, maior numerus atomorum depositi erit.
Ergo, pro eadem quantitate electricitatis vel chargis per varios electrolitos transmissis, massa chemica deposita directe proportionalis est suo pondere atomico et inverse proportionalis est suae valentiae.
Secunda lex Faradai de electrolysi statuit quod, quando eadem quantitas electricitatis per varios electrolitos transit, massae substantiarum depositarum proportionalis est suis respectivis equivalentibus chemicis vel ponderibus equivalentibus.
Equivalentia chemica vel ponderis equivalentis substantiae potest determinari per leges Faradai de electrolysi, et definitur ut pondus subtenancie quod cum unitate ponderis hydrogenii combinetur vel hanc unitatem dislocabit.
Equivalentia chemica hydrogenii, ergo, unitas est. Quoniam valentia substantiae aequalis est numero atomorum hydrogenii quos substancia potest substituere vel cum quibus combinari, equivalentia chemica substantiae, ergo, definiri potest ut ratio ponderis atomici ad valentiam suam.
Leges Faradai de Electrolysi publicatae sunt a Michael Faraday anno 1834. Michael Faraday etiam responsabilis fuit
Ut leges de electrolysi invenit, Michael Faraday etiam responsabilis fuit pro popularizatione terminologiarum sicut electrodes, iones, anodes, et cathodes.
Statement: Respect the original, good articles worth sharing, if there is infringement please contact delete.