
Turris transmissoria (etiam cognita ut turris transmissoria electricitatis, turris electricitatis, vel pylon electricus) est structura alta (saepissime turris ex ferro reticulata) qua utuntur ad supportandum lineam transmissoriam supra caput. In retelectricis, adferuntur ad portandum lineas transmissorias altae tensionis quae transportant electricitatem magni voluminis ab stationibus generativis ad substationes electricas; columnae utilitatis utuntur ad supportandum lineas subtransmissorias et distributivas minus tensionis quae transportant electricitatem ab substationibus ad clientes electricos.
Turrēs transmissoriae debent portare conductores transmissorios graves ad altitudinem sufficienter securam a terra. Praeterea, omnes turrēs debent sustinere omnes calamitates naturales. Itaque designatio turrēs transmissoriae est opus ingeniariorum importantis ubi conceptus civilium, mechanicorum, et electricorum aequabiliter applicandi sunt.
Turris transmissoria electricitatis est pars clavis systematis transmissoris electricitatis. Turris transmissoria constat ex partibus sequentibus:
Cuspis turrēs transmissoriae
Bracchium transversum turrēs transmissoriae
Fusus turrēs transmissoriae
Cage turrēs transmissoriae
Corpus Turrēs Transmissoriae
Crus turrēs transmissoriae
Stub/Anchor Bolt et assembly baseplate turrēs transmissoriae.
Hae partes infra describuntur. Nota quod constructio harum turrērum non est opus simpliciter, et est methodologia erectionis turrēs post constructionem harum turrērum altae tensionis.
Portio super bracchio transverso dicitur cuspis turrēs transmissoriae. Generaliter filum terrae connectitur ad apicem huius cuspis.
Bracchia transversa turrēs transmissoriae tenebunt conductorem transmissorium. Dimensio bracchii transversi pendet a nive tensionis transmissionis, configuratione et angulo formandi minimo pro distributione stress.
Portio inter corpus turrēs et cuspis dicitur cage turrēs transmissoriae. Haec portio turrēs tenebit bracchia transversa.

Portio a bracchiis transversis inferioribus usque ad terram dicitur corpus turrēs transmissoriae. Haec portio turrēs ludet partem vitalis in conservando requiritum clearance terrae conductoris inferioris lineae transmissoriae.


Durante design turrēs transmissoriae, consideranda sunt puncta sequentia,
Minimum clearance terrae puncti conductoris inferioris super terram.
Longitudo string insulatoris.
Minimum clearance servanda inter conductores et inter conductor et turrim.
Locatio fili terrae respectu conductorum exteriores.
Clearance mediana necessaria ex considerationibus behavioris dynamicis conductoris et protectionis fulminis lineae electricae.
Ut determinetur altitudo actualis turrēs transmissoriae considerando puncta supradicta, divisimus altitudinem totalem turrēs in quattuor partes:
Minimum clearance terrae permittibile (H1)
Maximum sag conductoris overhead (H2)
Spacium verticale inter conductores superiores et inferiores (H3)
Clearance verticale inter filum terrae et conductor superior (H4)
Quanto maior est voltus lineae transmissoriae, tanto maior erit clearance terrae et spacium verticale tendebit esse. I.e. turrēs altae tensionis habebunt maiorem clearance terrae permittibile et maius spacium verticale inter conductores superiores et inferiores.
Secundum varias considerationes, sunt diversi typi turrēs transmissoriae.
Linea transmissoria procedit secundum corridora disponibilia. Propter indisponibilitatem brevissimi corridori recti, linea transmissoria deviare debet a via sua recta quando obstruuntur. In longitudine tota longae lineae transmissoriae, possunt esse plures puncti deviationis. Secundum angulum deviationis, sunt quattuor typi turrēs transmissoriae–
A – typus turris – angulus deviationis 0o ad 2o.
B – typus turris – angulus deviationis 2o ad 15o.
C – typus turris – angulus deviationis 15