
Rafmagnsöflugerve (annars kallaður orkuvirki, orkuverkur eða rafmagnspylon) er hár bygging (venjulega stálgrindarverkur) sem notaður er til að støðva yfirborðsrafmagnsvír. Í rafmagnsskynjunum eru þau notuð til að færa háspennu öflugervís sem flytja bulk orkufrá framleiðslustöðum til rafmagnsundirstöðva; utility poles eru notuð til að støðva lægri spennu undirstreymi og dreifivírum sem flytja orku frá undirstöðvum til rafmagnskostna.
Rafmagnsöflugerver hafa að halda tunga öflugervís á nægilega öruggri hæð yfir jarðinni. Auk þess, allar torg verða að standa allar tegundir náttúruþunglyndis. Svo er hönnun rafmagnsöflugerva mikilvægt verkþáttur þar sem býggingar-, verk- og rafmagnsverkfræði eru jafnert gild.
Rafmagnsöflugurve er aðalhluti í rafmagnsöflugerkandi. Rafmagnsöflugurve hefur eftirfarandi deildir:
Toppur rafmagnsöflugerva
Krossarmur rafmagnsöflugerva
Stang rafmagnsöflugerva
Kassi rafmagnsöflugerva
Líkam rafmagnsöflugerva
Fótur rafmagnsöflugerva
Stub/Anchor Bolt og Baseplate samsetning rafmagnsöflugerva.
Þessar deildir hafa verið lýstar hér fyrir neðan. Athugið að smíðun þessara torga er ekki einfalt verk, og er það aðferð við uppgerð torga á bakvið að byggja þessa háspennu rafmagnsöflugerva.
Hluturinn ofan við efstu krossarm rafmagnsöflugerva er kölluð toppur rafmagnsöflugerva. Venjulega er jörðvarnaskjaldvír tengdur við spít toppsins.
Krossarmar rafmagnsöflugerva halda öflugervís. Stærð krossarmsins fer eftir spenna við öflugerve, skipulag og minnstu formunargrún fyrir stressadreifingu.
Hluturinn milli torpslíks og toppsins er kölluð kassi rafmagnsöflugerva. Þessi hlutur af torpinu haldar krossarmana.

Hluturinn frá botnum krossarmsins upp í jarðina er kölluð líkam rafmagnsöflugerva. Þessi hlutur af torpinu spilar mikilvægan hlutverk í að halda nauðsynlegri grunnþurslum yfir botn öflugervís af öflugervísi.


Á meðan hönnun rafmagnsöflugerva er gerð, skal hafa eftirtöld punkta í huga,
Minnstu grunnþursla lágsstaða öflugervís yfir jarðina.
Lengd insulator strengsins.
Minnsta bil sem skal halda á milli öflugervisa og á milli öflugervís og torgs.
Staðsetning jörðvarnaskjaldvírs í hlutfalli við ytri öflugervi.
Miðbilsgryfjan sem skal halda af tilliti til dýnamískar atferils öflugervis og ljósavarnings af orkuvíri.
Til að ákveða raunverulega hæð rafmagnsöflugerva með tilliti til eftirtölda punkta, höfum við skipt fullkomnu hæð torgsins í fjórar hluta:
Minnsta leyfileg grunnþursla (H1)
Máximum sag yfirborðsöflugervís (H2)
Lóðrétt bil á milli efstu og botns öflugervisa (H3)
Lóðrétt bil á milli jörðvarnaskjaldvírs og efstu öflugervis (H4)
Hærra spenna á öflugervinum, hærra grunnþursla og lóðrétt bil tendast að vera. Þ.e. háspennu torg mun hafa hærri leyfilega grunnþurslu og stærri lóðrétt bil á milli efstu og botns öflugervisa.
Eftir mismunandi athugasemdir, eru mismunandi tegundir rafmagnsöflugerva.
Öflugerveferð fer eftir tiltækum gangvegum. vegna ótillægileika styttsins beint gangvegsins þarf að fara frá beinu vegnum þegar hindranir koma. Á heili lengd langs öflugerveferðar má vera mörg snúpunktar. Eftir snúpunkta horninu, eru þetta fyrir tegundir rafmagnsöflugerva–
A – tegund torfs – snúpunkts horn 0o til 2