Με τη συνεχή πρόοδο της μηχανοποίησης στη σύγχρονη κοινωνία, η ζήτηση για ηλεκτρική ενέργεια στην καθημερινή ζωή έχει αυξηθεί σημαντικά. Για να εξασφαλιστεί ότι η παροχή ρεύματος ανταποκρίνεται σε αυτή την αυξανόμενη ζήτηση, το σύστημα παροχής ρεύματος πρέπει να λειτουργεί με μεγαλύτερη σταθερότητα, ασφάλεια και πραγματικού χρόνου ανταπόκριση. Αυτό υπογραμμίζει την κρίσιμη σημασία της ποιότητας των υψηλής τάσης διαχωριστών κατά την κατασκευή.
Οι κατασκευαστές πρέπει να ενισχύσουν την επίγνωση αυτής της ευθύνης για να εξασφαλίσουν την αξιόπιστη λειτουργία των γραμμών υψηλής τάσης και να μειώσουν τη συχνότητα των παραλείψεων. Είναι απαραίτητο να αναγνωριστεί ότι οι διαχωριστές είναι υπεύθυνοι για την ασφαλή απομόνωση ηλεκτρικού εξοπλισμού υπό συνθήκες απουσίας φορτίου κατά τις επειγόντως. Συνεπώς, είναι απαραίτητη μια ολοκληρωμένη ανάλυση των υφιστάμενων μηχανικών παραλείψεων, ακολουθούμενη από στοχευμένες λύσεις για τη μείωση των κινδύνων.
1. Κοινές Παραλείψεις και Ανάλυση Σφαλμάτων
Οι γραμμές υψηλής τάσης απαιτούν συστηματική συντήρηση, η οποία απαιτεί συχνή λειτουργία των διαχωριστών υψηλής τάσης για την απομόνωση πηγών ρεύματος—εγγυώμενη την ασφάλεια του προσωπικού συντήρησης. Ωστόσο, λόγω των εγγενών προβλημάτων σχεδιασμού και υλικών, οι μηχανικές παραλείψεις παραμένουν ο πιο κοινός τύπος αποτυχίας. Οι έρευνες δείχνουν ότι η εσφαλμένη εγκατάσταση, η ανεπαρκής έναρξη λειτουργίας ή η μηχανική σήψη συχνά οδηγούν σε υπερθέρμανση του ηλεκτροδοχού κύκλου, σε ρωγμές της απομόνωσης και ακόμη και σε σοβαρά ατυχήματα ασφάλειας.
Ένα ειδικά επικίνδυνο μηχανικό σφάλμα είναι η κατάθλιψη των υποστηρικτικών πορσελάνινων απομονωτών. Αυτή η αποτυχία παρουσιάζει τον μεγαλύτερο κίνδυνο και μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικές συνέπειες. Οι αιτίες μπορούν να αναλυθούν από διάφορες πλευρές:
Προβλήματα Ποιότητας Υλικών: Η χαμηλή ποιότητα των απομονωτών, λόγω παρακάμψεων στον ελεγκτικό έλεγχο, εισάγει σοβαρούς κινδύνους ασφάλειας. Η εξέταση των καταθλιμμένων απομονωτών αποκαλύπτει συνεχώς εσωτερικά ακαθάριστα, μικρορωγμές, χαμηλή ποιότητα συνδέσεων και, σε κάποιες περιπτώσεις, την απουσία ασφάλτου ως στρώμα απορρόφησης σοκ.
Σχεδιαστικά και Διεργαστικά Προβλήματα: Εγγενείς λάθος σχεδιασμός, εσφαλμένη εργασία ή ανεπαρκής επεξεργασία κατά την κατασκευή μπορεί να οδηγήσει σε αδύναμες συνδέσεις μεταξύ του απομονωτή και του βραχίονα, μειώνοντας την διάρκεια ζωής και την αξιοπιστία.
Περιβαλλοντική Κατάρρευση: Η μακροχρόνια εκθεση σε αυστηρές συνθήκες—συμπεριλαμβανομένων ισχυρών ηλεκτρομαγνητικών πεδίων, χημικής σήψης και ατμοσφαιρικής επιβάρυνσης—επιταχύνει την γήρανση.
Σεισμική Επίδραση: Κατά τους σεισμούς, οι έντονες ταλαντώσεις μπορούν να προκαλέσουν κατάθλιψη των απομονωτών λόγω συντονικής αντίδρασης ή μηχανικής έντασης.
Άλλο κοινό σφάλμα είναι η λειτουργική αποτυχία του διαχωριστή, όπου η εσφαλμένη λειτουργία οδηγεί σε ανεπαρκή ανοίγμα ή κλείσιμο (λάθος ευθυγράμμιση), που αποτελεί πηγή κακής επαφής, αύξησης της αντίστασης, υπερθέρμανσης και πιθανής ζημίας εξοπλισμού. Τα συντελεστικά παράγοντα περιλαμβάνουν:
Σχεδιαστικά Λάθη ή Λανθασμένη Επιλογή Υλικών: Ανεπαρκής σχεδιασμός δομής ή ανάλογα υλικά μειώνουν την απόδοση.
Αυστηρή Σήψη: Τα περιστρεφόμενα μέρη, τυπικά από μέταλλο, εκτίθενται σε εξωτερικά περιβάλλοντα. Υψηλή υγρασία, έλλειψη λιπαντικών και μακροχρόνια εκθεση επιταχύνουν την σήψη, μειώνοντας την λειτουργική ευελιξία.
Αποτυχία Ηλεκτρικών Συστημάτων Ελέγχου: Ηλεκτρικά συστατικά με σφάλματα στους μηχανικούς μηχανισμούς μπορούν να προκαλέσουν λειτουργική αποτυχία.
Περιβαλλοντικοί Παράγοντες: Η εξωτερική εκθεση υποκειμενοποιεί τους διαχωριστές σε βροχή, χιόνι και ρύπανση. Στα πρόσφατα χρόνια, η σοβαρή καταστρώματα και η αύξηση της ατμοσφαιρικής υγρασίας έχουν επιδεινώσει την σήψη.
Χημική Σήψη: Η ατμοσφαιρική σκόνη και υγρασία αντιδρούν δημιουργώντας καταστροφικά ηλεκτρολύτη. Όταν αυτά τα υλικά καταλογίζονται στις επιφάνειες των διαχωριστών, προκαλούν ηλεκτροχημική σήψη.
Εσωτερικές Αδυναμίες Σχεδιασμού: Κακή σφράγιση επιτρέπει την εισόδο υγρασίας. Η ανάλογη επιλογή υλικών—όπως μέταλλα με χαμηλή αντοχή στη σήψη—ή ανεπαρκείς αντισεπτικοί κάλυψεις επιπλέον επιδεινώνουν την απόδοση. Σε συνδυασμό με ανεπαρκή συντήρηση και επιθεώρηση, αυτά τα παράγοντα οδηγούν σε σοβαρή μηχανική κατάρρευση.
2. Μέτρα Βελτίωσης των Μηχανικών Σφαλμάτων
2.1 Κατασκευή και Ελεγχός Ποιότητας
Οι κατασκευαστές πρέπει να ακολουθούν αυστηρά τις προδιαγραφές σχεδιασμού κατά την παραγωγή, εξασφαλίζοντας την κατάλληλη επιλογή υλικών και τον έλεγχο ποιότητας. Για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης πορσελάνινων απομονωτών:
Να εξασφαλίζεται ότι ο σχεδιασμός του διαχωριστή συμβαδίζει με τις τεχνικές και λειτουργικές απαιτήσεις.
Να ενισχύεται ο έλεγχος ποιότητας κατά την παραγωγή, χρησιμοποιώντας υψηλής ποιότητας βασικά υλικά.
Να συνεργάζονται μόνο με αξιόπιστους και τεχνικά επικεφαλής προμηθευτές.
Να συναφθούν συμφωνίες εγγυήσεως ποιότητας με τους προμηθευτές, περιλαμβανομένων επιθεωρήσεων στο χώρο και δοκιμών προϊόντων.
Να ακολουθείται αυστηρά οι λειτουργικές διαδικασίες κατά την παραγωγή· να αντιμετωπίζονται άμεσα οποιαδήποτε τεχνικά λάθη ή παραλείψεις—δεν πρέπει να επιβάλλεται η λειτουργία.
2.2 Πρόληψη Υπερθέρμανσης
Η υπερθέρμανση στους ηλεκτροδοχούς κύκλους αποτελεί σοβαρό κίνδυνο ασφάλειας. Αποτελεσματικά μέτρα αντιμετώπισης περιλαμβάνουν:
Ρύθμιση της βάθους εισαγωγής επαφής για την εξασφάλιση βέλτιστης επαφής.
Διατήρηση καθαρών επιφανειών επαφής ή χρήση σχεδίων επαφής αυτοπλύσιμης.
Εγκατάσταση αισθητήρων θερμοκρασίας για τον έλεγχο ανωμαλούς θερμανσης και την πρόωρη παρέμβαση.
Εφαρμογή ζωντανής καθαρικής για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας συντήρησης.
2.3 Προστασία από τη Σήψη
Ως κύριος παράγοντας που συμβάλλει στη μηχανική αποτυχία:
Εφαρμογή συστηματικής λιπαντικής στα κινούμενα μέρη.
Χρήση ανοξείδωτου χάλυβα ή άλλων αντοχών στη σήψη.
Βελτίωση της σφράγισης για την ενίσχυση της αντοχής στο νερό.
Εξασφάλιση ότι οι αντισεπτικοί κάλυψεις είναι κατάλληλα εφαρμοσμένοι.
2.4 Συντήρηση και Επιθεώρηση
Η συστηματική επιθεώρηση και ο έγκαιρος επαναπροσανατολισμός είναι απαραίτητοι. Ωστόσο, η συντήρηση πρέπει να είναι ουσιαστική—όχι μόνο ρουτίνα ή μηχανική. Οι επιφανειακές επισκευές αποτελούν απώλεια πόρων και δεν εξασφαλίζουν την ασφαλή λειτουργία. Μόνο η εξαντλητική, κατάσταση-βασισμένη συντήρηση μπορεί να προλάβει αναμφισβήτητες αποτυχίες.
3. Διαγνωστικές Μέθοδοι για Μηχανικά Σφάλματα
Διάφορες διαγνωστικές τεχνικές παρέχουν διαφορετικά πλεονεκτήματα και περιορισμούς. Το προσωπικό πρέπει να επιλέξει μεθόδους με βάση τις πραγματικές συνθήκες, συνδυάζοντας προσεγγίσεις για την επίτευξη ακριβούς ανίχνευσης σφαλμάτων.
Υπερηχητική Δοκιμή: Πριν την εγκατάσταση, χρησιμοποιήστε υπερηχητική εξέταση για την ανίχνευση ρωγμών σε πορσελάνινους απομονωτές και την πρόληψη κρυμμένων παραλείψεων.
Επίβλεψη Τάσης: Μετά την εγκατάσταση, ελέγξτε αν οι απομονωτές υπόκεινται σε ανωμαλούς μηχανικούς στρες.
Θερμογραφία Κύριας Θερμοκρασίας: Ανίχνευση τοπικής υπερθέρμανσης σε κύκλους. Εάν ανακαλύφθουν ζώνες θερμότητας, προσφέρετε αμέσως διορθωτικά μέτρα.
Επίβλεψη Ρεύματος Μοτέρας: Μέτρηση του ρεύματος της μοτέρας κατά την λειτουργία για την αξιολόγηση της απόδοσης του διαχωριστή και την ανίχνευση ανωμαλιών.
Μέτρηση Στρες Επίστασης: Χρήση αντιστατικών στρες για την ανίχνευση ανωμαλούς στρες σε απομονωτές.
Ανάλυση Σημάτων: Ανάλυση σημάτων ρεύματος μοτέρας για την αξιολόγηση της υγείας του συστήματος οδηγήσεως.
4. Συμπέρασμα