Elektron yakalama dedektörü (ECD) yöntemi sf6 gazlı anahtar takımları için

Elektron yakalama detektörü (ECD), sülfür heksaflorür (SF6)’yı 1 ppmv’nin altında konsantrasyonlarda tespit edebilen çok hassas bir alettir. Bu hassasiyet, SF6'nın yüksek elektron yakalama katsayısından kaynaklanır ve bu, elektronları yakalamada güçlü bir yeteneği ifade eder. ECD içindeki radyoaktif bir kaynak tarafından üretilen serbest elektronlar, SF6 moleküllerine bağlanır. Genellikle, ECD, radyonüklit nikel ile kaplanmış metalik bir membran şeklinde bir radyoaktif emiter kullanır.

Detektör çalışırken, radyoaktif kaynaktan çıkan elektronlar, elektrik alan tarafından ivmelendirilir. Bu ivmelendirilmiş elektronlar, genellikle çevresel hava olan arka plan gazını iyonize eder. Sonuç olarak, iyonlar ve elektronlar elektrotlarda toplanarak sürekli bir iyonizasyon akımı oluşur.

Analiz edilen hava örneğinde SF6 var olduğunda, sistemindeki serbest elektron sayısını azaltır. Bu, elektronların SF6 moleküllerine bağlanması sonucu olur. İyonizasyon akımındaki azalma, örnekteki SF6 konsantrasyonuna orantılıdır. Ancak, diğer moleküllerin de belirli bir elektron yakalama katsayısı olduğu unutulmamalıdır, bu da detektörün sadece SF6'ya değil, bu diğer moleküllere de duyarlı olduğunu gösterir.

Aslında, ECD, bir akış hızı detektörü olarak işlev görür. Çünkü sensör, gaz örneğini sabit bir hızda elektrik alan üzerinden pompalar. Kalibrasyon işlemlerinden sonra, akış hızı verileri dahili olarak SF6 konsantrasyonlarına dönüştürülür ve hacimde milyonda bir parçalık (ppmv) olarak kaydedilir.

Eklenen fotoğraf, bir elektron yakalama detektörünü (ECD) göstermektedir.