
Էլեկտրոնային հետադրող դետեկտորը (ECD) բարձր ạyգամիտ սարք է, որը կարող է գրանցել շուլֆուր հեքսաֆլուորիդը (SF6) 1 ppmv-ից ներքև գերազանց խտությամբ: Այս ạyգամությունը պատմվում է SF6-ի բարձր էլեկտրոնային հետադրման գործակցից, որը նշանակում է նրա հզոր էլեկտրոններ հետադրելու հնարավորությունը: Ազատ էլեկտրոնները, որոնք հետադրվում են SF6-ի մոլեկուլներին, ստեղծվում են ECD-ի ներսում գտնվող ռադիոակտիվ աղբյուրի կողմից: Ընդհանուր առմամբ, ECD-ը օգտագործում է ռադիոակտիվ ճառագայթային աղբյուր, որը նիկել րադիոնուկլիդով պատերազմված մետաղային մեմբրան է:
Երբ դետեկտորը գործող է, ռադիոակտիվ աղբյուրից ելնող էլեկտրոնները արագացում են էլեկտրական դաշտի կողմից: Այս արագացած էլեկտրոնները իոնացնում են հետագա գազը, որը ընդհանուր առմամբ շրջակա օդն է: Արդյունքում ստեղծվում է կայուն իոնացման հոսանք, քանի որ իոնները և էլեկտրոնները հավաքվում են էլեկտրոդներում:
Երբ օդ նմուշում ներկա է SF6, համակարգում ազատ էլեկտրոնների քանակը նվազում է: Սա տեղի է ունենում, քանի որ էլեկտրոնները հետադրվում են SF6-ի մոլեկուլներին: Իոնացման հոսանքի նվազումը համամասն է SF6-ի նմուշի կոնցենտրացիային: Սակայն պետք է նշել, որ այլ մոլեկուլները նույնպես ունեն որոշակի էլեկտրոնային հետադրման գործակից, ինչը նշանակում է, որ դետեկտորը ạyգամ է ոչ միայն SF6-ի, այլև այլ մոլեկուլների նկատմամբ:
Հիմնականում, ECD-ն գործում է որպես հոսքի արագության դետեկտոր: Սա կապված է այն փաստի հետ, որ սենսորը նմուշ գազը հաստատուն արագությամբ հոսում է էլեկտրական դաշտի միջով: Կալիբրացիայի գործընթացի ընթացքում հոսքի տվյալները ներքինորեն փոխակերպվում են SF6-ի կոնցենտրացիաների և գրանցվում են հատուկ միլիոնային մասնակի ծավալով (ppmv):
Ներկացված նկարը ցույց է տալիս էլեկտրոնային հետադրող դետեկտորը (ECD):