GIS erresistentziako SF6 iharkapen detektatze metodoak
GIS tartartearen SF6 gasaren ihes-tasa detektatzeko, kantitatezko ihes-detektatze metodoa erabiltzen denean, GIS tartartearen hasierako SF6 gasaren edukia zehazki neurtu behar da. Estandareen arabera, neurrizko errorea ±05% baino txikiagoa izan behar da. Ihes-tasak gasaren edukiaren aldaketetik askatasunean kalkulatzen dira, horrela tartartearen itsasgarritasuna ebaluatuz.
Kualitatiboki ihes-detektatzeko metodeetan, ikusmen zuzena arrakasta gehien du, hau da, GIS tartartearen elkarketa-puntu eta baloradore garrantzitsuen gainean SF6 gasaren ihes-ikurrak, adibidez, belarren sortzea, begira egiten da. Hori inspektoreek esperientzia zabaldua behar dutela azterketa zehatz batean ihes-ikurr zuriunak identifikatzeko. Infragorri-bildura oinarritako detektazio teknikak SF6 gasaren sorbetze ezaugarriak infragorri luzerekin erabiltzen ditu. Detektazioan, infragorri termikoaren luzera 6 μm inguruan kokatu behar da, GIS tartartearen ihes-puntuen lokalisazio azkarra lortzeko, detektazio-zehaztasuna ppm mailara iritsi ahal izateko.
Ihes-tasak detektatzeko kapuz-metodoa erabiltzen denean, GIS tartartearen neurri zehatzetatik abiatuta, kapuz itxura bat antolatu behar da. Kapuzaren barne-bolumena eta tartartearen bolumen arteko arrazoia orokorrean 12 eta 15 artean kontrolatzen da, detektazio ingurumen estabilizatua lortzeko eta datu zehatzak lortzeko.
SF6 ihes-detektatzeko gas-espektrometriak ionen pisua eta erlatiboko abundantzia neurtzen ditu, horrela SF6 gasaren ihes txikienak identifikatzen dira, detektazio muga ppb mailara iritsi ahal izateko, lehiohar ihes posibleak detektatzeko laguntza handia emanda.
Presio-gorabehera metodoa erabiliz ihes-tasak detektatzeko, GIS tartartearen barneko presio-aldaketak jarraitu behar dira, presio-balioak 24 orduroko tarteetan erregistratuz. Ihes-kopurua idealeko gas-en leihoaren arabera kalkulatzen da, kontuan hartuz tenperatura eta presio bezalako ingurune faktoreen eragina kalkuluan.
Laser esparrakatze metodoak laser eta ihesten ari den gas arteko elkarrekintza sortutako esparrakatutako argi-seinala analizatzen du. Praktikan, laseraren indarra 5–10 mW artean doitu behar da detektazio-sentibilitatea eta zehaztasuna bermatzeko.
Absorbentsiari pisua emateko metodoak SF6 gasaren ihesak absorbentsiarekin ondoren izandako pisu-aldaketatik detektatzen ditu. Adibidez, aluminio aktibatua erabili ohi da absorbentsi gisa, 25°C-n absorbentsi efizientzia 02–03 g SF6 gramo bakoitzeko absorbentsiarekin, horrela ihes-tasak kalkulatuz.
Elektrokimikoa detektatzeak SF6 gasari erantzuten dioten sensorrak erabiltzen ditu ihes-detektatzeko. Metodorik erabilienean erantzun-denbora 1–3 minutu artean dago, horrela SF6 gasaren konzentrazioa GIS tartartearen inguruan errealpean monitorizatuz, ihesak azkar identifikatzeko aukera emanda.
Ultrasonikoa detektatzeak ultrasonikoko senalak SF6 gasaren ihes-prozesuan sortzen direla oinarritzen du. Detektazioan, ultrasonikoko sensorraren maiztasuna orokorrean 20–100 kHz artean ezartzen da, horrela ihes txikiak sortzen dituzten ultrasonikoko senal hezik garbi detektatuz.
