Σε ένα σύστημα ενέργειας χωρίς καθυπόδηση (ή με απομονωμένη καθυπόδηση), υπάρχει πράγματι καπακιτιβική συνδέση μεταξύ των υψηλής τάσης γραμμών και της γης, δημιουργώντας ένα μονοπάτι καπακιτιβικού ρεύματος. Αυτό το φαινόμενο παρουσιάζεται λόγω του ηλεκτρικού πεδίου μεταξύ των ηλεκτροδοτικών οδηγών υψηλής τάσης και του περιβάλλοντός τους, συμπεριλαμβανομένης της γης, που προκαλεί ανομοιογενή κατανομή φορτίων, αποδίδοντας σε αυτό που ονομάζεται "καπακιτιβικότητα της γης."
Καπακιτιβικότητα της Γης: Κάθε γραμμή υψηλής τάσης έχει μια συγκεκριμένη καπακιτιβικότητα σε σχέση με τη γη. Αυτές οι καπακιτιβικότητες υπάρχουν μεταξύ του οδηγού και της γης, καθώς και μεταξύ διαφορετικών οδηγών. Ακόμη και χωρίς άμεσες ηλεκτρικές συνδέσεις, τα καπακιτιβικά ρεύματα προκύπτουν λόγω της παρουσίας του ηλεκτρικού πεδίου.
Ροή Καπακιτιβικού Ρεύματος: Σε ένα σύστημα χωρίς καθυπόδηση, σε περίπτωση που συμβεί ένας ένοχος σε μία φάση προς τη γη, το ρεύμα δεν επιστρέφει άμεσα στην πηγή μέσω της γης, όπως θα συνέβαινε σε ένα σύστημα με καθυπόδηση. Αντίθετα, επιστρέφει στην πηγή μέσω της μεταξύγραμμης μεταξύγραμμης και καπακιτιβικότητας, της καπακιτιβικότητας των συρμάτων του τρανσφορματορα και άλλων διανεμημένων παραμέτρων, δημιουργώντας έναν ολοκληρωμένο κύκλο. Αυτή η διαδικασία βασίζεται κυρίως στις καπακιτιβικότητες μεταξύ των τριφασικών οδηγών και μεταξύ των οδηγών και της γης για να παρέχεται ένας ολοκληρωμένος κύκλος ρεύματος.
Συμπεριφορά του Συστήματος: Σε ένα σύστημα χωρίς καθυπόδηση, όταν συμβεί ένας ένοχος σε μία φάση προς τη γη, το ρεύμα της βλάβης είναι συνήθως πολύ μικρό, λόγω της έλλειψης ενός αποτελεσματικού μονοπατιού καθυπόδησης με χαμηλή αντίσταση. Το ρεύμα είναι κυρίως ένα ρεύμα μετατόπισης που προκαλείται από τις προαναφερθείσες καπακιτιβικότητες. Αυτό καθιστά τέτοιες βλάβες λιγότερο προφανείς αρχικά, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω κατάρρευση της απομόνωσης με την πάροδο του χρόνου και σε πιο σοβαρές βλάβες αν μείνουν ανεπιλυμένες.
Μέτρα Προστασίας: Για την ανίχνευση τέτοιων βλάβων, συχνά εγκαθίστανται ειδικά μέσα παρακολούθησης, όπως δείκτες γενικής βλάβης ή υψηλά ευαίσθητα συστήματα προστασίας, για την αναγνώριση και τοποθέτηση της βλάβης. Επιπλέον, κάποιες σχεδιασμένες λύσεις μπορεί να χρησιμοποιούν έναν κατανομικό σημειακό καθυποδησμένο μέσω ενός συρματικού κύκλου για τον περιορισμό του ρεύματος της βλάβης κατά την περίπτωση ενόχου σε μία φάση προς τη γη.
Συνοψίζοντας, σε ένα σύστημα χωρίς καθυπόδηση, το μονοπάτι επιστροφής που επιτρέπει την καπακιτιβική σύνδεση μεταξύ των γραμμών υψηλής τάσης και της γης για τη διατήρηση της ροής του ρεύματος επιτευγέται κυρίως μέσω των καπακιτιβικοτήτων μεταξύ των οδηγών και μεταξύ των οδηγών και της γης. Ενώ αυτός ο σχεδιασμός μπορεί να μειώσει ορισμένα είδη συνεκτικών ρευμάτων, απαιτεί επίσης προσεκτική παρακολούθηση για δυνητικές βλάβες προς τη γη, ώστε να εξασφαλίζεται η εγκαίρως παρέμβαση.