ძალიან ხშირად, უდიდესი დონის ბრეიკერი არ გამოირთვება, მაგრამ ზემოთ (უფრო დიდი დონის) ბრეიკერი კი გამოირთვება! ეს იწვევს დიდმასშტაბიან ელექტროენერგიის წარუდგენლობას! რატომ ხდება ეს? დღეს განვიხილავთ ამ პრობლემას.
კასკადური (უპირატესი) გართულების მთავარი მიზეზები
მთავარი ბრეიკერის ტვირთის ერთეულები ნაკლებია ყველა ქვედონის ბრეიკერის საერთო ტვირთის ერთეულებზე.
მთავარ ბრეიკერს დაჭრილი სიმძიმის მოწყობილობა (RCD) აქვს, ხოლო ქვედონის ბრეიკერებს არ აქვთ. როცა მოწყობილობის დაჭრილი სიმძიმე მიდის ან აღემატება 30 mA-ს, მთავარი ბრეიკერი გამოირთვება.
ბრეიკერების ორ დონეს შორის დაცვის კოორდინაციის უთანასწორობა—რომელიც შესაძლებელია, იყენებთ იმავე წარმომადგენლის ბრეიკერებს.
მთავარი ბრეიკერის ხშირი ტვირთის ქვეშ მუშაობა იწვევს კონტაქტების ნაცრის შემდგომ, რაც იწვევს ცუდ კონტაქტს, მძიმის ზრდას, გართულების აღმოცენებას და ბოლოს გართულებას.
ქვედონის ბრეიკერს აქვს უსაფრთხოების პარამეტრების უკმარისი მნიშვნელობა შეცდომის სწორი აღმოჩენისთვის (მაგალითად, ერთფაზიანი დამატებითი დარტყმა ნულოვანი სეკვენციის დაცვის გარეშე).
ძველი ბრეიკერები იწვევს შუნტური გართულების შესრულების დროს გართულებას; ჩანაცვლეთ ისინი იმ ბრეიკერებით, რომლების ფაქტიური გართულების დრო ნაკლებია ზემოთ მდებარე ბრეიკერის გართულების დროზე.
კასკადური გართულების ამოხსნა
თუ ზემოთ მდებარე ცირკუიტის ბრეიკერი გართულებას ხვდება კასკადური გართულების გამო:
თუ ქვედონის დაცვის რელეში გამოირთვა, მაგრამ ბრეიკერი არ გაირთვა, პირველად ხელით გახსნა ქვედონის ბრეიკერი, შემდეგ აღადგინეთ ზემოთ მდებარე ბრეიკერი.
თუ არცერთი ქვედონის დაცვა არ გამოირთვა, შეამოწმეთ ყველა მოწყობილობა დაზიანების ზონაში. თუ დაზიანება არ იპოვება, დახურეთ ზემოთ მდებარე ბრეიკერი და თანმიმდევრულად აღადგინეთ თითოეული ქვედონის ცირკუიტი. როცა კონკრეტული ქვედონის აღდგენა იწვევს ზემოთ მდებარე ბრეიკერის გართულებას, ეს ქვედონის ბრეიკერი არასწორია და უნდა გამოიყოს მერაბს ან ჩანაცვლებისთვის.
რათა ცირკუიტის ბრეიკერი გაირთვა, უნდა შესრულდეს ორი პირობა:
შეცდომის მძიმე უნდა მიაღწიოს დაყენებულ ზღვარს.
შეცდომის მძიმე უნდა განძრეული იყოს დაყენებული დროს განმავლობაში.
ამიტომ, კასკადური გართულების ასაცილებლად, მძიმის და დროის პარამეტრები უნდა იყოს სწორად კოორდინირებული ბრეიკერებს შორის.
მაგალითად:
პირველი დონის (ზემოთ მდებარე) ბრეიკერს აქვს 700 A დაზეგების დაცვის პარამეტრი და 0.6 წამის დროის დადგენა.
მეორე დონის (ქვედონის) ბრეიკერს უნდა ჰქონდეს დაბალი მძიმის პარამეტრი (მაგალითად, 630 A) და უფრო მცირე დროის დადგენა (მაგალითად, 0.3 წამი).
ამ შემთხვევაში, თუ შეცდომა ხდება მეორე დონის ბრეიკერის დაცვის ზონაში, თუმცა შეცდომის მძიმე აღემატება ზემოთ მდებარე ბრეიკერის ზღვარს, ქვედონის ბრეიკერი შეცდომას გადაირჩება 0.3 წამში—ზემოთ მდებარე ბრეიკერის 0.6 წამის ტაიმერის დასრულებამდე—ასე შემორჩება ზემოთ მდებარე ბრეიკერის გართულება და ასე თავიდან არ იწვევს კასკადურ გართულებას.
ეს იწვევს რამდენიმე მთავარ პუნქტს:
იგივე პრინციპი იმუშავებს ყველა შეცდომის ტიპისთვის—მათრახის დარტყმა თუ დამატებითი დარტყმა—კოორდინაცია დამყარებულია მძიმის ზომაზე და დროზე.
დროის კოორდინაცია ხშირად უფრო მნიშვნელოვანია, რადგან შეცდომის მძიმე შეიძლება ერთდროულად აღემატებოდეს რამდენიმე ბრეიკერის პიკაპ პარამეტრებს.
თუმცა პარამეტრები გამოიყენება სწორად კოორდინირებული ქვედონებისთვის, რეალური მუშაობა შეიძლება იწვევდეს კასკადურ გართულებებს. რატომ? რადგან შეცდომის სრული დასრულების დრო შეიცავს არა მხოლოდ დაცვის რელეშის მუშაობის დროს, არამედ ბრეიკერის სამექანიერო დროს თავიდან. ეს მექანიკური დრო ცვლილებას იტაცებს წარმომადგენლისა და მოდელის მიხედვით. რადგან დაცვის დროები მილისექუნდეებში არიან, დამატებით მცირე განსხვავებაც შეიძლება დარღვევს კოორდინაციას.
მაგალითად, ზემოთ მოყვანილ შემთხვევაში, მეორე დონის ბრეიკერი უნდა დასრულოს შეცდომა 0.3 წამში. მაგრამ თუ მისი მექანიკური მექანიზმი დანელებულია და 0.4 წამში სრულიად ირთვის მძიმის გაწყვეტა, ზემოთ მდებარე ბრეიკერი შეიძლება დაადგინოს, რომ შეცდომა განგრძობდა 0.6 წამს და თავიდან გაირთვა—რაც იწვევს კასკადურ გართულებას.
ამიტომ, რათა დარწმუნდეთ სწორ კოორდინაციაში და ასაცილებლად კასკადურ გართულებებს, ბრეიკერის ფაქტიური მუშაობის დროები უნდა შეიძლებოდეს დადგინდეს დაცვის რელეშის ტესტირების ტექნიკით. კოორდინაცია უნდა დაფუძნებული იყოს რეალურად გაზომილ სრული დასრულების დროებზე, არა მხოლოდ თეორიულ პარამეტრებზე.