Mutualis inductio est phenomenon ubi spira inducitur in EMF per eam propter mutabilitatem currentis in spira proxima ita ut fluxus unius spire currentis coniungatur cum alia spira.
Mutualis inductivitas est ratio inter EMF inducendam in spira ad mutabilitatem currentis alterius spire proximae ita ut duae spire possint fluxum coniungere.
Cum sit tempus variabilis currentis in spira, fluxus temporis variabilis coniungitur cum ipsa spira et causabit EMF self-inducendum in spira. Hoc EMF visetur ut voltura decrescentia in spira vel inductor. Sed non est practicum ut spira coniungatur tantum cum suo proprio fluxu variante. Cum tempus variabilis currentis fluit in altera spira posita iuxta primam, tunc fluxus a secunda spira productus potest etiam coniungi cum prima. Hoc fluxus variabilis coniunctus a secunda spira inducet etiam EMF in prima spira. Hoc phenomenon vocatur mutualis inductio et EMF in una spira inducendum propter tempus variabilis currentis fluens in altera spira vocatur mutualiter inducendum EMF. Si prima spira etiam connectitur ad tempus variabilis fontem, net EMF primae spire est resultans ex self-inducendo et mutualiter inducendo EMF.
Consideremus unam spiram self inductance L1 et alteram spiram self inductance L2. Nunc consideremus quod sit core magneticum parvae reluctentiae quod copulat ambas spiras ita ut totus fluxus creatus ab una spira coniungatur cum altera spira. Id est, non erit effluxus fluxus in systemate.
Nunc applicemus tempus variabilis currentem ad spiram 1 tenentes spiram 2 circuito aperto. Voltura inducenda in spira 1 erit
Nunc tenemus primam spiram apertam et applicemus tempus variabilis currentem in spiram 2. Nunc fluxus productus ab spira 2 coniungetur cum spira 1 per core magneticum et propter hoc, EMF inducenda in spira 1 erit
Hic, M est coefficient mutualis inductionis sive breviter mutualis inductivitas. Nunc sine perturbatione fontis in spira 2, connectamus tempus variabilis fontem currentis trans spiram 1. In illa situazione, erit EMF self-inducendum in spira 1 propter suum proprium currentem et etiam EMF mutualiter inducendum in spira 1 propter currentem in spira 2. Itaque, resultans EMF inducendum in spira 1 est
EMF mutualiter inducendum potest esse vel additivum vel subtractivum secundum polaritatem spire. Expressio M est
Haec expressio iustificatur solis quando totus fluxus creatus ab una spira coniungitur cum altera spira, sed practice non semper possibile est coniungere totum fluxum unius spire ad alteram. Valorem actualis mutualis inductivitatis dependet de quantitate actuali fluxus unius spire coniungente alteram. Hic k est coefficient qui multiplicandus est cum M ut derivetur valor actualis mutualis inductivitatis.
Sicut iam diximus, utrum EMF mutualiter inducendum esset additivum vel subtractivum dependet a relativitate polaritatis spire mutualiter coniunctarum. Relativitas polaritatis duorum vel plurium spire mutualiter coniunctarum denotatur conventione puncti. Representatur cum puncto in uno extremo spire. Si in instanti, currentis intrat in spiram per extremum punctatum, tunc EMF mutualiter inducendum in altera spira habebit polaritatem positivam in extremo punctato posterioris. Alio modo dici potest, si currentis exit spiram per extremum punctatum, tunc EMF mutualiter inducendum in altera spira habebit polaritatem negativam in extremo punctato posterioris.
Fons: Electrical4u.
Declaratio: Respect originale, bonos articulos meritos partendi, si est iniuria contactus delere.