Polatze polarra

Ionizazio polarra

Aurkitu baino lehen zer den ionizazio polarra, ikus dezagun nola sortzen da sodio kloruroaren (NaCl) molekula bat. Sodio kloruroa (NaCl) molekula bat sodio eta kloro atomen arteko ioneko lotzetik sortzen da. Sodio atomoak elektron bat ematen du bere kanpoan oinarritako orbitetan hiru hamar elektron izateko. Honek sodio atomoa positiboki kargatutako ioi bihurtzen du. Bestalde, kloro atomoak elektron bat hartzen du bere kanpoan oinarritako orbitetan hiru hamar elektron izateko eta negatiboki kargatutako ioi bihurtzen da. Orain, positiboki kargatutako sodio eta negatiboki kargatutako kloro ioien arteko elektroestatiko indarraren ondorioz, elkarrekin lotzen dira eta sodio kloruroa osatzen dute. Adinetsuz, sodio kloruroaren molekulak pozitibo eta negatibo oinarri ditu. Izan ere, molekularen sodio zatia positiboki kargatuta dago sodio ioi positiboa dagoelako eta kloro aldea negatiboki kargatuta dago kloro ioi negatiboa dagoelako.

Sodio kloruro molekularen nukleuen arteko distantzia dagoenez, molekularen barruan dipol momentu bat egon behar da, baita barneko elektriko eremu bat aplikatu gabe ere. Sodio kloruro molekulak bi atomorik (ioi) soilik dituenez, molekulako dipol momentu bakarra egon behar da, negatibotik positibora zuzendua. Baina, ioeko konposatu gehiago daude, hauen artean bi atomorik gehiago dituztenak. Kasu horietan, ioeko lotze anitz daude eta, beraz, dipol momentu anitz daude molekulako lotze kopuruaren arabera. Dipol momentu guztiak negatibotik positibora zuzenduta daude. Molekulako dipol momentu orokorra, molekulako dipol momentuen bektore batura izango da.

Molekulak simetria-zentro bat badu, molekulak ioen arteko dipol momentu anitz izan ditzake, baina molekulako dipol momentu orokorra zero izango da. Molekulako dipol momentu orokorra asimetriko strukturatan soilik agertzen da. Molekulako dipol momentu orokorra, permanentea deitzen da, hau dagokionez, barneko elektriko eremu bat aplikatu gabe ere existitzen da. Ikus dezagun jarraian doazen irudiak. Lehen irudian, molekulak bi atomorik ditu eta dipol momentu bakarra dute, negatibotik positibora zuzendua. Bigarren irudian, molekulak simetria-zentro bat du.

Bi dipol momentu daude negatibotik positibora, baina batzuek kendu egiten dute besteak. Beraz, molekulak ez du dipol momentu orokorrarik. Hirugarren irudian, molekulak dipol momentu orokorra du asimetriko strukturatik. Beraz, molekulak dipol momentu permanentea izan ditzake edo ez, baina elektriko eremu barne bat aplikatzen denean, molekulako ion negatiboak elektriko eremuaren positiboko aldera mugitu egingo dira eta ion positiboak elektriko eremuaren negatiboko aldera mugitu egingo dira. elektriko eremu.

Hori ionizazio polarra deitzen da. N zenbaki bat da polarizatutako molekulak unitate bolumeneko material batean. Materialaren ionizazio polarra honela ematen da

Non, µionic molekularen batez besteko induzitutako dipol momentua da barneko elektriko eremu bat aplikatu denean. Hau proportzionala da aplikatutako elektriko eremuaren indarrarekin. Beraz,

Berriz ere, barneko elektriko eremu bat aplikatzen denean, molekulako atomo bakoitzaren positiboko nukleu eta negatiboko elektronak arrunta mugitu egingo dira. Horrek elektroniko dipol momentu bat eragingo du molekulako atomo bakoitzan. Elektroniko dipol momentu hau proportzionala da unitate bolumeneko molekulen kopuruari eta aplikatutako elektriko eremuaren indarrari. Proportzionaltasun konstantea edo polarizagarritasuna, α elektronikoa esaterako.

Ez da beharrezkoa esatea, elektriko eremu bat aplikatzen denean dielektriko ioniko batean bi motatako polarizazioak gertatzen direla. Hauek ionizazio polarra eta elektroniko polarizazioa dira. Polarizazio orokorra, bi polarizazioen batura da.

Esaldiak: Jaso originala, artikulu onak partekatzeko balio ditu, baldin eta kontuz garbitu beharreko zauritza bat badago kontaktatu.