Lex Wiedemann–Franz

Lex Wiedemann–Franz est relatio in physica quae coniungit conductivitatem electricam metalli ad eius conductivitatem thermicam. Enuntiat quod ratio conductivitatis electricae ad conductivitatem thermicam metalli proportionalis sit temperaturae et aequalis constanti quae numerus Lorenz dicitur. Lex Wiedemann–Franz nominatur post physicistas Germanos Georg Wiedemann et Robert Franz, qui primi eam proposuerunt in media seculi XIX.

Derivatio Legis Wiedemann–Franz:

Mathematice, lex Wiedemann–Franz exprimi potest ut:

σ/κ = L T

ubi:

σ – Conductivitas electrica metalli

κ – Conductivitas thermica metalli

L – Numerus Lorenz

T – Temperatura metalli

Lex Wiedemann–Franz fundata est in idea quod conductio caloris et electricitatis in metallo coniuncta est motui electronum metalli. Secundum legem, ratio conductivitatis electricae ad conductivitatem thermicam metalli est mensura efficientiae qua electrona metalli transferunt calorem.

Lex Wiedemann–Franz utilis est ad praedictionem conductivitatis thermicae et electricae metallorum ad diversas temperaturas. Utilis etiam est ad intellegendum comportamentum metallorum in dispositivis electronicis, ubi tam conductivitas electrica quam thermica sunt consideranda. Lex generaliter habetur pro bona approximatione pro plerisque metallis ad bassas temperaturas, sed potest dissolvi ad altiores temperaturas vel in praesentia fortium interactionum electron-phonon.

Limitationes Legis Wiedemann–Franz:

• Valorem L variat secundum substantiam.

• Haec lex non applicatur ad temperaturas intermedias.

• In metallis puris, tam σ quam κ crescunt cum temperatura decrescit.

Declaratio: Respectu originalis, boni articulos meritos commutationis, si infractio est contigat contactum ad deletionem.