Resistor shunt (vel shunt) definitur ut dispositivum quod viam resistendi parvam creat, ut maior pars currentis electrici per circuitum hanc viam transeat. In plerisque casibus, resistor shunt ex materia conficitur habente parvum coefficientem resistendi ad temperaturam, quae ei resistendi parvam dat in lato gradu temperaturarum.
Resistores shunt communiter in dispositivis mensurae currentis, quae “ammeters” appellantur, utuntur. In ammetro, resistentia shunt paralleliter connectitur. Ammeter in serie cum dispositivo vel circuito connectitur.
Resistor shunt parvam resistentiam habet. Viam parvam resistendi praebet et paralleliter cum dispositivo mensurae currentis connectitur.
Resistor shunt legem ohmianam utitur ad currentem mensurandum. Resistentia resistoris shunt cognita est. Et paralleliter cum ammetro connectitur. Ergo, voltus idem est.
Itaque, si voltum trans resistentiam shunt mensuramus, possumus currentem per dispositivum transeuntem per aequationem subiunctam legem ohmianam mensurare.
Usus Resistoris Shunt ad Currentem Mensurandum
Consideretur ammeter qui resistentiam Ra habet et currentem parvum Ia mensurat. Ad amplitudinem ammetri superantem, resistor shunt Rs paralleliter cum Rm collocatur.
Diagramma circuiti harum connectionum in figura infra ostenditur.
Totus currentus a fonte supplentur est I. Dividitur in duas vias.
Secundum legem Kirchhoff de currentu (KCL),
Ubi,
Is = currentus per resistentiam Rs transit (currentus shunt)
Ia = currentus per resistentiam Ra transit
Resistor shunt Rs paralleliter cum resistore Ra connectitur. Ergo, voltus cadens per ambas resistentias aequalis est.