Sunt quaedam materiae, praecipue metalla, ut argentum, aes, et alumen, quae plura libera electrona habent. Hac ratione huiusmodi materiae facile currentem conducere possunt, id est, minime resistentes sunt. Sed resistivitas harum materialium multum dependet a temperatura. Generaliter metalla maiorem resistenciam electricam praebent si temperatura crescit. Porro resistencia a substantia non-metallica normaliter diminuitur cum crescendo temperatura.
Si partem puri metalli accipimus et eius temperaturam per glaciem in 0oC deducimus, deinde gradatim eam a 0oC ad 100oC calefaciendo adducimus.
Cum temperatura crescat, si regulis intervallis resistenciam eius capimus, inveniemus quod resistencia electrica partis metallinae gradatim cum crescendo temperatura augmentatur. Si variationem resistance cum temperatura, hoc est, graphon resistenciae versus temperaturam depingamus, rectam lineam sicut in figura infra ostenditur obtinemus. Si haec linea recta post axis resistenciae extensa fuerit, secabit axis temperaturarum ad aliquam temperaturam, – t0oC. Ex grapho manifestum est, quod ad hanc temperaturam resistencia electrica metalli ad nihilum redigitur. Hanc temperaturam vocant temperatura inferenda nullius resistenciae.
Tamen nullius resistenciae substantia practice impossibile est. Enim rate variationis resistance cum temperatura non constans est per omnem temperaturarum ambitum. Graphus actualis quoque in figura infra ostenditur.
Sint R1 et R2 resistance mensuratae ad temperaturas t1oC et t2oC respectiviter. Tunc possumus aequationem sequentem scribere,
Ex aequatione suprascripta possumus resistenciam cuiuslibet materialis ad diversas temperaturas calculare. Ponamus nos resistenciam metalli ad t1oC mensuravisse, et hanc esse R1.
Si scimus temperaturam inferendam nullius resistenciae, id est, t0 illius metalli specialis, tum facile calculare possumus ignotam resistenciam R2 ad quamlibet temperaturam t2oC ex aequatione suprascripta.
Variatio resistenciae cum temperatura saepe ad determinandum variationem temperaturarum machinarum electricarum utitur. Exempli gratia, in testu incrementi temperaturae transformatoris, ad determinandum incrementum temperaturae bobinorum, aequatio supra applicatur. Impossibile est accessum ad bobinas intra transformatoris potentiae electricae systematis insulatorii ad mensurandum temperaturam, sed fortunati sumus quod habemus graphum variationis resistenciae cum temperatura. Postquam resistenciam electricam bobinarum tam in principio quam in fine testi transformatoris mensuravimus, facile determinare possumus incrementum temperaturae in bobinis transformatoris durante cursu testi.
20oC pro standardi temperatura referendi ad mentiendum resistenciae adoptatur. Id est, si dicimus resistenciam cuiusdam substantiae esse 20Ω, id significat hanc resistenciam ad temperaturam 20oC mensuratam esse.
Fons: Electrical4u
Declaratio: Respect the original, good articles worth sharing, if there is infringement please contact delete.