Հեռավոր շարժիչի արագության կարգավորումը
Սինխրոնային մոտորի սահմանումը
Սինխրոնային մոտորները սահմանվում են որպես կանստանտ արագության մոտորներ, որոնք աշխատում են էլեկտրաէներգիայի աղբյուրի սինխրոնային արագությամբ: Նրանք սովորաբար օգտագործվում են կանստանտ արագության գործողությունների համար և դադարի պայմաններում էլեկտրաէներգիայի գործողության ցուցիչը բարելավելու համար: Սինխրոնային մոտորները նույն դասի ինդուկտիվ մոտորների համեմատ ունեն պակաս կորսացումներ:
Սինխրոնային մոտորի արագությունը տրվում է հետևյալ բանաձևով
որտեղ, f = էլեկտրաէներգիայի հաճախությունը և p = ռոտորի բևեռների քանակը:
Սինխրոնային արագությունը կախված է էլեկտրաէներգիայի հաճախությունից և ռոտորի բևեռների քանակից: Քանի որ բևեռների քանակը փոփոխելը դժվար է, այն օգտագործվում չէ: Այնուամենայնիվ, պինակային սարքերի օգնությամբ կարող ենք փոփոխել սինխրոնային մոտորի հոսանքի հաճախությունը: Սա թույլ է տալիս մեզ կառավարել մոտորի արագությունը էլեկտրաէներգիայի հաճախության փոփոխումով:
Արագության կառավարման գործոնները
Սինխրոնային մոտորի արագությունը կախված է էլեկտրաէներգիայի հաճախությունից և բևեռների քանակից, որտեղ հաճախության կառավարումը պարագայական եղանակ է արագության կառավարման համար:
Բաց շղթայի կառավարում
Ինվերտորով կառավարվող բաց շղթայի սինխրոնային մոտորը օգտագործում է փոփոխական հաճախություն առանց հետադրում, որը համապատասխանում է ավելի քիչ ճշգրիտ արագության կառավարման պահանջներին:
Փակ շղթայի գործողություն
Սեփական սինխրոնային (փակ շղթայի) գործողությունը ստանում է ճշգրիտ արագության կառավարում հաճախության կառավարումով ռոտորի արագության հետադրումի հիման վրա, որը թույլ է տալիս արգելավորել ոսցիլյացիաները:
Սինխրոնային մոտորի արագության կառավարումը
Սինխրոնային մոտորի արագության կառավարումը հասնում է էլեկտրաէներգիայի հաճախության փոփոխման միջոցով պինակային սարքերի, ռեկտիֆիկատորների և ինվերտորների օգնությամբ:
