Kombine instrument transformatörlerin kurulum kalitesi, onların güvenli ve istikrarlı bir şekilde çalışıp çalışamayacağı üzerinde doğrudan etkili olur. Bu nedenle, kurulum sürecinde temel inşaat, yerleştirme, mühürleme kontrolleri, test ve komisyonlama, ayrıca ikincil kablolama gibi birkaç kilit konu göz ardı edilmemelidir. Aşağıda, bu noktaları daha sohbetçi bir şekilde açıklayacağım.
1. Temel Inşaat Güçlü Olmalı, Özellikle Yayla Bölgelerinde
Bir kombine instrument transformatörü çok büyük görünmese de, aslında oldukça ağır olabilir — özellikle yağ dolu tipler, genellikle 100 kg'dan fazla ağırlığa sahiptir. Bu nedenle, kurulumdan önce taban platformunun güçlü ve düz olması gerekmektedir. Genellikle, kanal demiri kullanarak sağlam bir taban oluşturmak için birleştirerek transformatörün stabil kalmasını ve eğilmemesini veya sallanmasını sağlarız.
Yayla bölgelerinde, iklim ve jeoloji özel olduğundan — donmuş zemin, büyük sıcaklık farklılıkları ve potansiyel çöküntü — temel inşaatın çöküntüyü önlemek için ekstra dikkate alınması gerekir. Düz alanlara göre yerleştirme ağ yoğunluğu yaklaşık %50 artırılmalıdır, böylece iyi bir yerleştirme performansı sağlanır.
Ayrıca, bazı bölgeler depremlere yatkındır. Örneğin, bazı projelerde temelin yatay ivme 0,25g ve dikey ivme 0,125g'ye kadar dayanabilecek şekilde inşa edilmesi gerekir. Bu tür durumlarda, temel mutlaka deprem gereksinimlerine uygun olarak inşa edilmelidir — herhangi bir kısaltma yapılmamalıdır.
2. Yerleştirme İhlal Edilemez, Özellikle Yayla Ortamlarında
Yerleştirme basit görünse de, son derece önemlidir — özellikle yayla bölgelerinde. Kombine instrument transformatörünün yerleştirme direnci 5Ω'nin altında kontrol edilmelidir. İkincil sarımın nötr noktasının yerleştirilmesi için gerekenler daha sıkıdır — yerleştirme direnci ≤1Ω olmalıdır, böylece elektromanyetik interferans etkisini etkili bir şekilde önleyebilir. Güvenilir yerleştirme sağlamak için genellikle bakır-alüminyum geçiş klemalarını kullanırız ve klemalar paslanmayı ve kötü teması önlemek için teneke kaplamalıdır. Sıfır-dizisel akım transformatörleri kurulurken, pozisyonlarına özel dikkat etmek gerekir:
Eğer kabuk yerleştirme kablının üzerinde kurulmuşsa, yerleştirme kablo doğrudan yerleştirilebilir.
Eğer altında kurulmuşsa, yerleştirme kablo CT'nin birincil sarımı üzerinden geçirilmeden önce yerleştirilmeli ve bu kısım kablo yalıtılmış olmalıdır, ölçümü etkilememek veya güvenlik sorunlarına neden olmamak için.
3. Mühürleme Kontrolü Yayla Kurulumlarında Kritik Bir Faktördür
Yayla bölgelerinde, düşük hava basıncı ve büyük sıcaklık farklılıkları ile yağ dolu transformatörlerin mühürleme performansı sınanır. Kurulumdan sonra, porselen büküsü ve flanş vidalarının sıkılıp sıkılmadığını, yağ seviyesinin normal olup olmadığını ve görünür yağ sızıntıları olup olmadığını dikkatlice kontrol edin.
Yağ dolu transformatörler için, genellikle hava veya azot kullanarak basınç testi yaparak mühürleme testi gerçekleştiririz — konservatör torbasına veya yağa hava veya azot enjekte edilir ve basınç uygulanarak yağ tankındaki ve bileşenlerdeki sızıntılar tespit edilir. Bu süreç, yağ sızıntısının olmadığından emin olmak için GB/T 6451 veya GB/T 16274 gibi ulusal standartlara sıkıca uyulmalıdır.
Kuru tip transformatörler için, yağ içermediği halde, nem ve toz koruması hala önemlidir. Kurulumdan sonra, silikon lastik kaplamasının tam olup olmadığını, şovlar RTV anti-iz izolasyonuna mı kaplanmış olduğunu ve koruma seviyesinin en az IP55 olup olmadığını kontrol edin, böylece rüzgar ve yoğun UV maruziyeti gibi sert yayla ortamına karşı dayanabilir.
Kurulumdan sonra, transformatörü hemen işlemeye koymadan önce birkaç ana testin yapılması gerekir, böylece her şeyin iyi durumda olduğundan emin olun:
İzole direnç testi: Birincil sarım, ikincil sarım ve yer arasındaki izole direnç ≥1000MΩ olmalıdır; ikincil sarım ve yer arasındaki izole direnç ≥10MΩ olmalıdır.
Diel tri kaybı testi (tanδ): Bu değer genellikle %2 içinde kontrol edilmelidir.
Volt-amper karakteristik testi: Ana olarak çekirdek doygunluğuna yatkın olup olmadığını kontrol etmek içindir.
Polarite testi: Üç faz akım transformatörlerinin polaritesi tutarlı olmalıdır; aksi takdirde, koruma cihazı yanlış çalışabilir.
Özellikle, bir akım transformatörü kurduktan sonra, devre direncinin ölçüldüğüne emin olun, böylece açık devre veya parazit devre olmaması sağlanır. Gerilim transformatörleri için de bir tahrik eğri testi gereklidir. Test noktaları genellikle nominal gerilimin %20, %50, %80, %100 ve %120'inde olup, tahrik akımının normal aralıkta olduğundan emin olunur.
İkincil devre düşük gerilimde çalışsa da, yanlış kablolamanın ciddi sonuçları olabilir. Bu nedenle, kablolama sırasında özellikle dikkatli olun:
Akım transformatörleri için ikincil devre kablosunun kesit alanı en az 2,5 mm² olmalıdır.
Gerilim transformatörleri için ikincil devre kablosunun en az 1,5 mm² olması gerekir.
Kullanılmayan akım transformatörlerinin ikincil sarımları, terminal bloğunda kısa devre yapıp yerleştirilmelidir, böylece indüklenmiş gerilimin tehlike yaratmasını önler.
Gerilim transformatörlerinin ikincil devresi, kısa devreden dolayı ekipman zarar görmesini önlemek için koruma amaçlı kavanozlara sahip olmalıdır.
Transformatörün ikincil terminal bloğu, gelecekte kolay inceleme ve bakım için bakım tarafına monte edilmelidir.
Kısacası, bir kombine instrument transformatörünün kurulumu küçük bir iş değildir — özellikle yayla ortamlarında, ekstra dikkat gerektirir. Taban güçlü olmalı, yerleştirme sağlam olmalı, mühürleme sıkı olmalı, testler kapsamlı olmalı ve kablolama doğru olmalı. Her adım dikkatle yapılmalıdır.
Sadece bu tüm detaylar doğru bir şekilde ele alındığında, instrument transformatör güvenli ve istikrarlı bir şekilde çalışabilir, güç sistemine doğru ve güvenilir ölçüm ve koruma desteği sağlayabilir.
Ben James, on iki yıldır instrument transformatör endüstrisinde çalışan bir "eski elektrikçi". Umarım bu deneyim paylaşımı size yardımcı olur. Bir sonraki görüşmeyiz!