Primum debemus scire definitionem polarizationis antequam in mechanismum ingrediamur. Polarizatio est enim alignamentum momentorum dipolarium dipoliorum fixorum vel indutorum in directionem campi electrici peripherici campi electrici. Mechanismus polarizationis tractat de modo quo molecula vel atomus reagere potest ad campum electricum periphericum. Simpliciter dicimus quod ad positionem dipolorum ducit.
Fundamentaliter quattuor divisiones sunt mechanismorum polarizationis. Sunt polarizatio electronica, polarizatio dipolare sive orientalis, polarizatio ionica et polarizatio interfacialis. Disputemus nunc de diversis polarizationibus in detail.
Hic, atomi neutri polarizantur, et hoc transferre electrona resultat. Etiam notatur ut polarizatio atomica. Simpliciter dicimus quod centrum electronarum secundum nucleum mutatur. Itaque, momentum dipolare formatur ut infra repraesentatur.
Etiam notatur ut polarizatio dipolare. Propter aequilibrium thermale moleculae, in statu normali dipoli casualiter alineantur. Quando campus electricus periphericus implementatur, hoc ad polarizationem ducit. Nunc, dipoli aliquo gradu alineabuntur ut in figura 2 repraesentatur. Exempli gratia: Hoc saepe in gasibus et liquidis, sicut H2O, HCl etc., accidit.
Ex ipso nomine dicimus quod est polarizatio ionum. Hoc ad transferre ionos et formare momentum dipolare ducit. Saepissime in materialibus solidis accidit. Exempli gratia: NaCl. In statu normali, continet quaedam dipola, et haec se invicem nullificant. Id in figura 3 repraesentatur.
Etiam notatur ut polarizatio spati charge. Hic, propter campum electricum periphericum, ad interface electrodii et materialis alinamentum dipolorum cariciarum fit. Id est; quando campus electricus periphericus implementatur, movimentum quorundam cariciarum positivarum ad boundary granuli fit et assemblage resultat. Id in figura 4 ostenditur.
Tamen, in plurimis casibus plus quam una polarizatio in uno materiali praesens erit. Polarizatio electronica in fere omnibus materialibus accidit. Itaque, nobis characterizatio dielectrica materialium realium vere difficilis esse potest. Ad inveniendum polarizationem totalem, considerabimus omnes alias polarizationes praeter polarizatio interfacialis. Ratio est quod nullam methodum habemus ad computandum caricias presentes in polarizatio interfacialis.
Cum per quattuor mechanismos polarizationis progrediamur, videmus quod volumen entitatum derectarum pro singulis diversum est. Videtur quod incrementum graduale massae fit ab electronica ad polarizatio orientalis. Frequenta campi electrici peripherici directam relationem cum his massis habet. Itaque, concludimus quod, quando massa ad derectandam crescit, tempus ad derectandam eam quoque crescit.
Deinde, possumus de modo quo constantia dielectrica non-magneticorum dielectricorum, quae ex parte electrica venit, ad index refractionis (ad alta frequenta 1012-1013 Hz) connectatur, disputare. Est per
Exempli gratia C (Diamas) habetet n2 est 5.85 et polarizatio dominans est electronica. Pro Ge,
et n2 est 16.73 habens polarizatio electronica. Pro H2O,
et n2 = 1.77 habens electronicam, dipolarem et polarizatio ionica.
Declaratio: Respect originale, bona articula digna partiendo, si infractio est contacter dele.