
Ut introducere, oportet nos scire de stabilitate status potentiae. Haec est capacitas systematis ad revertendum ad suum statum constantem postquam subiectus est quibusdam perturbationibus. Nunc possumus considerare generatorem synchronum ut intellegamus stabilitatem systematis potentiae. Generator in harmonia est cum aliis systematibus ad ipsum connectis. Bus ad ipsum connectus et generator habebunt eandem sequentiam phasium, tensionem et frequentiam. Ita dicere possumus quod stabilitas systematis potentiae hic est capacitas systematis ad revertendum ad suum statum constantem sine affectatione harmoniae quando subiectus est quibusdam perturbationibus. Haec stabilitas systematis dividitur in – Stabilitatem Transitoriam, Stabilitatem Dynamicam et Stabilitatem Status Constantis.
Stabilitas Transitoria: Studium systematis potentiae qui subiecti sunt subitaneis majoribus perturbationibus.
Stabilitas Dynamica: Studium systematis potentiae qui subiecti sunt parvis continuis perturbationibus.
Est studium quod implicat parvas et graduales variationes vel mutationes in statu operativo systematis. Finis est determinare limitem superioris oneris in machina ante amissionem harmoniae. Oneratio lentissime augetur.
Summa potestas quae transferri potest ad extremitatem recipiendi systematis sine affectatione harmoniae dicitur limitem Stabilitatis Status Constantis.
Equatio oscillationis cognita est per
Pm → Potentia mechanica
Pe → Potentia electrica
δ → Angulus oneris
H → Constantia inertiae
ωs → Celeritas synchronea
Considera systema superius (figura super) quod operatur in transferendo constanter potentiam de
Assume potestas augetur parvo incremento, ut Δ Pe. Ut resultatum, angulus rotoris efficitur
ab δ0.
p → frequens oscillationis.
Aequatio characteristica utitur ad determinandum stabilimentum systematis propter parvas mutationes.

Sine amissionem stabilimentum, maximum transferentia potentiae datur per
Assume, conditio quando systema operatur cum minori quam limitem Stabilitatis Status Constantis. Tunc, potest oscillare continue per longum tempus si amortimentum valde parvum est. Oscillatio quae persistit est periculum ad securitatem systematis. |Vt| debet conservari constans pro singulis oneribus per adjustmentem excitationis. Hoc est ad retinendum limitem Stabilitatis Status Constantis.
Systema numquam potest operari supra limitem suum Stabilitatis Status Constantis sed potest operari ultra limitem Stabilitatis Transitoriae.
Per reductionem X (reactantiae) vel per elevationem |E| vel per incrementum |V|, melioramentum limitis Stabilitatis Status Constantis systematis possibile est.
Duos systemata ad meliorandum limitem stabilimentum sunt excitatio celeris et excitatio maior.
Ad reducendum X in linea transmissionis quae habet magnam reactantiam, possumus adhibere lineam parallelam.
Declaratio: Respecta originale, boni articulos meritos communitionis, si est infractio contacta delenda.