Μέθοδος δοκιμών χρονολόγησης σε στροφαρές

Οι δοκιμές χρονοδιαστάσεων έχουν στόχο να καθορίσουν τις διαρκείες λειτουργιών, όπως η άνοιξη (trip), η κλείσιμο, η κλείσιμο-άνοιξη και η επανάκλειση. Αυτές οι μετρήσεις χρόνου είναι βασικές για την εγγύηση της ασφαλούς και αξιόπιστης λειτουργίας των προστατικών στίβων, έτσι ως σημαντικό αποτέλεσμα της σωστής σχεδίασης των προστατικών στίβων.

Οι χρονοδιαστάσεις των κυρίων επαφών επαληθεύονται μετά την παραγωγή, κατά την ενεργοποίηση και κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του προστατικού στίβου, ως μέρος της περιοδικής συντήρησης. Για τη διεξαγωγή αυτών των δοκιμών, τα συστήματα δοκιμών χρονοδιαστάσεων πρέπει να συνδεθούν με τους κατανεμητές και τις κυρίες επαφές του προστατικού στίβου.

Οι βιομηχανικές προδιαγραφές ορίζουν τον χρόνο λειτουργίας ως το διάστημα από τη στιγμή που ο κατανεμητής ενεργοποιείται μέχρι την άνοιξη ή κλείσιμο των κυρίων επαφών. Ένα συνηθισμένο σύστημα δοκιμών χρονοδιαστάσεων εφαρμόζει ισχύ στους κατανεμητές και χρησιμοποιεί ένα εσωτερικό ρολόι για τη μέτρηση του χρόνου που έχει παρέλθει μέχρι να αλλάξει η κατάσταση των κυρίων επαφών. Συνήθως, υπάρχουν δύο βασικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση αυτής της αλλαγής κατάστασης:

• Μέθοδος διαίρεσης τάσης: Αυτή η μέθοδος μετρά την αλλαγή της τάσης.

• Μέθοδος ορίου αντίστασης: Μετρά την αλλαγή της αντίστασης.

Ωστόσο, αυτές οι δύο μεθόδους δεν είναι εφαρμόσιμες όταν και οι δύο πλευρές του προστατικού στίβου είναι εδαφικοποιημένες, καθώς η αλλαγή σήματος γίνεται αναίσθητη σε τέτοιες περιπτώσεις.

Υπάρχουν εναλλακτικές μεθόδους δοκιμών:

• Μέτρηση δυναμικής κατανομής (DCM)

• Μέτρηση με αισθητήρα ρεύματος (CSM)

Η συνοδευόμενη φωτογραφία απεικονίζει μια σύνδεση δοκιμής χρονοδιαστάσεων σε σύνδεσμο (στα αριστερά) και καμπύλες χρόνου (στα δεξιά).