Aðalástæðan fyrir því að hágildisrafleysur eru ekki jörðuð á báðum endum er að vernda gegn jörðufallum og tryggja öryggi og öruggleika rafkerfisins. Hér er nánari lýsning á nokkrum af ástæðunum:
Verndun gegn jörðufallum: Ef hágildisleysur væru jörðuð á báðum endum, gæti allt ofanvarp eða óvartanlegt samband við jarðinn valdi beinu leiðarströnd til að straumur myndi renna í jarðinn, sem myndi valda jörðufalli. Þetta gæti valdið stóri skemmunni á tækjum og mögulegum hættuástandum fyrir fólk.
Stöðugleiki spenna: Með því að ekki jörða báðar endurnar, getur kerfið haldið betri stöðugleika á spennu. Að jörða aðeins eitt punkt (eða nota einangrað neytrala kerfi) hjálpar að minnka áhrif ójöfnu hlutfalls á byrjun og minnka hættuna á yfirspennu.
Lækkad hættu á vegna elektromagnétískar störfunar: Ekki-jörðuð kerfi geta lagt minni á elektromagnétískar störfunar (EMI), sem geta áhrif á nágrannar tölvutækni og samskiptakerfi.
Auðveldara greining á villum: Í kerfum þar sem neytralin er ekki jörðuð, mun engin einhverjar spenna til jarðar valda strax sturtu. Þetta gerir auðveldara að greina og finna villu án þess að valda fullkomnu stöðu kerfisins.
Verndun gegn geislublikum: Hágildisleysur eru oft settar fram á geislublika. Ekki-jörðuð kerfi geta betur staðið sig við stuttgeislublikaspor án þess að valda stóru skemmunni.
Kostnaðarefni: Að ekki jörða báðar endurnar getur einnig verið kostnaðarefnt, þar sem það minnkar þörf fyrir stór jörðakerfi og viðhald.
Samkvæmt þessu, að ekki jörða báðar endurnar á hágildisrafleysum hjálpar að auka öryggi, öruggleika og kostnaðarefni kerfisins.