Η διαδικασία ελκύσεως του κεραυνού από έναν κεραυνοδιαχύτη βασίζεται κυρίως στο μοναδικό σχεδιασμό και τις φυσικές αρχές. Εδώ είναι τα συγκεκριμένα βήματα με τα οποία ο κεραυνοδιαχύτης ελκύει τον κεραυνό:
Ηλεκτροστατική Αφή: Όταν οι νεφέλες του χαμηλού πλησιάζουν το έδαφος, προκαλούν ηλεκτροστατική φορτία στα αντικείμενα στο έδαφος. Αυτό σημαίνει ότι αντίθετα φορτία παράγονται στα αντικείμενα στο έδαφος λόγω της παρουσίας φορτίων μέσα στις νεφέλες. Επειδή οι κεραυνοδιαχύτες είναι συνήθως ψηλότεροι από τα γύρω κτίρια ή άλλα αντικείμενα, είναι πιο πιθανό να ελκύσουν αυτά τα φορτία.
Εκτόξευση σε Σημείο: Το σημειακό σχεδιασμό του κεραυνοδιαχύτη καθιστά ευκολότερη την απελευθέρωση των φορτίων. Όταν το ηλεκτρικό πεδίο είναι αρκετά ισχυρό, το αέριο στο κορυφαίο σημείο γίνεται ειονικό, προκαλώντας αυτό που ονομάζεται "εκτόξευση σε σημείο". Αυτή η εκτόξευση ενισχύει περαιτέρω το ηλεκτρικό πεδίο μεταξύ του κεραυνοδιαχύτη και των νεφέλων.
Αρχική Εκτόξευση: Καθώς η ισχύς του ηλεκτρικού πεδίου αυξάνεται, το φορτίο μέσα στις νεφέλες κινείται κατά μήκος της διαδρομής του κεραυνοδιαχύτη, δημιουργώντας αυτό που ονομάζεται "αρχική εκτόξευση". Αυτό σηματοδοτεί το πρώτο βήμα στη δημιουργία μιας σύνδεσης μεταξύ των νεφέλων και του κεραυνοδιαχύτη.
Κύρια Εκτόξευση: Όταν η αρχική εκτόξευση φτάνει στο κορυφαίο σημείο του κεραυνοδιαχύτη, συμβαίνει η κύρια εκτόξευση. Αυτή είναι μια ισχυρή ροή ρεύματος που μεταφέρει το μεγαλύτερο μέρος του φορτίου από τις νεφέλες στον κεραυνοδιαχύτη.
Διάχυση Ρεύματος: Οι κεραυνοδιαχύτες διαχέουν ασφαλώς το ρεύμα στο έδαφος μέσω του κατωφλιού και του συστήματος απόδοσης, προστατεύοντας έτσι τα γύρω κτίρια και εξοπλισμό από άμεσες επιβλέψεις κεραυνού.
Μέσω των παραπάνω βημάτων, ο κεραυνοδιαχύτης επιτυγχάνει αποτελεσματικά την ελκύση του κεραυνού και τον οδηγεί στο έδαφος, προστατεύοντας έτσι τα γύρω κτίρια και τον εξοπλισμό.