Generator Inductionis Isolatus
Generator inductivus isolatus refertur ad machinam inductionis quae potest operari ut generator independentis, sine reliance super systema alimentationis externum. Ut in figura sequenti depictum est, bancus condensatorum triphasica delta-connecta est connecta ad terminales machinae. Hic bancus condensatorum servit ad praebendum excitationem essentialis pro machina.
Fluxus residuus intra machinam servit ut fons initialis excitationis. In casibus ubi fluxus residuus absens est, machina brevi tempore operari potest ut motor inductionis ad generandum fluxum residuum necessarium. Motor primarius movet motorem ut supra celeritatem synchronam sub conditionibus sine onere. Consequentia, parva electromotiva (EMF) inducitur in stator, cuius frequencia proportionalis est celeritati rotoris.
Voltage trans bancus condensatorum triphasica inducit currentem praecurrentem in bancus condensatorum. Hic current est paene aequalis currenti retardato reducto ad generator.
Fluxus magneticus a hoc currente generatus roborat fluxum residuum initiale, ducens ad incrementum fluxus magnetici totalis. Consequenter, voltage trans machina crescens. Haec ascensio voltage incitat incrementum currentis excitationis, quod iterum elevat voltage terminalis.
In hac iunctura, volt-amperes reactivi demandati a generator aequivalent sunt his praebitis ab bancus condensatorum triphasica delta-connecta. Frequencia operationis pendent a celeritate rotoris, et variatio in onere impactum habet super celeritatem rotationis rotoris. Voltage principaliter regulatur per reactantiam capacitive ad frequencia operationis.
Insignis defectus generatoris inductivi isolati est, quando obvius est onus cum factor potentiae retardante, voltage decrescit praecipue.
Haec ascensio voltage persistit usquequo curva characteristica magnetizationis machinae intersecatur cum curva characteristica voltage-current (V-IC) bancus condensatorum. Sequens graphus illustrat curvam magnetizationis et V-IC (Voltage-Current Capacitor) characteristicam.
