Barneko kargaile-itzalak probatzeko, haien bizitza-osoa hartu behar da kontuan, lau aspektu nagusian aritu: "izolamio fidagarriari, mekanismo normalerako eragiketari, segurtasun aldaketarako gaitasunei eta eragiketa bateragarritasuna." Probak honek dituzte ondorengo kategorien nagusiak:
1. Izolamio Prestazioaren Probak: Megohmetro bat erabiliz, fazen arteko izolamio-erresistentzia neurtu behar da, fazetatik lurrez, eta mugitu eta finko kontaktuen artean (≥0.5 MΩ korapilune baxuan, ≥1000 MΩ korapilune altuan). Korapilune altuko itzalak behar dituzte gehigarriki indarraren maiztasunarekin egin beharreko urteresistentzia probak (adibidez, 10kVko itzalak 42kVra 1 minutotan ezer ez zeharkatu edo eskuhartzeko).
2. Mekaniko eta Kontaktuen Probak: Egin behar dira 3-5 ireki/itxi eragiketak, egoki antolatuta doazen konprobatzeko eta ibiltarteari dagozkion spezifikazioetara egokitzen diren. DC bi-brazoko zubia erabiliz, kontaktu-erresistentzia neurtu behar da (≤50 μΩ). Bereziki, terminalen apertxur-torkia eta lurrerako jarraitasuna baieztatu behar dira (lurrerako erresistentzia ≤4 Ω).

3. Erabiliaren egoeraren Monitorizazioa: Kargatuta dagoenean, infragorria termometro bat erabiliz, terminalen eta kontaktuen tenperatura gorrispena neurtu behar da (≤60K, fazen arteko diferentzia handiena ≤10K). Aldizka, izolamio-erresistentzia berriro neurtu behar da (hasierako balioetako %30 baino gutxiago jaitsi).
4. Kasu Espetsialen Bateragaritasun Probak: Itzalien, fusioak dituenen kasuan, akats bat simulatu behar da, itzala fusioak jaso ostean fidagarriki itxi dezakeen konprobatzeko. Eguritsu edo poltsua asko duten ingurumenetan, armarioaren egursaila monitorizatu eta izolamio-komponenteak aldiro garbitu.