Niveles Energiae Atomicae

Atomorum sunt fundamenta omnium materialium in existentia. In his atomis est pars centralis quae dicitur nucleus (N in Figura 1) qui constat protons et neutronibus, circa quem gyrant particulae quae appellantur electroni. Deinde, notandum est quod non omnes electroni constituentes materiam consideratam eodem itinere gyrent. Tamen hoc non significat quod earum itineraria revolutionis possint esse casua. Quod est, unusquisque electrum particularis atomi habet suum proprium iter, quod dicitur orbita, per quam circumgyrat circa nucleum centrale. Sunt haec orbitae quae vocantur niveles energetici atomi.

Hoc est, quia unusquisque horum possidet quantitatem dedicatam energiae, quae exprimitur in terminis integralis multiplicis aequationis
ubi h est constantia Planck et υ est frequens.

Figura 2 ostendit finitam energiam possidentem diversa statuenergetica (et ideo omnes electronos in eis praesentes) in voltis electronicis (eV). Ex figura, videtur quod energia electronorum crescat cum quis se movet ab centro atomorum. Exempli gratia, electrum in primo statuenergetico (E1) habet energiam -13.6 eV, ille in secundo (E2) possidet energiam -3.4 eV et sic porro. Continuando sic, aliquis potest ad nivellum pervenire ubi energia fit 0 eV i.e. nivellus E∞.

Nunc assumamus quod suppeditamus externam energiam (fortasse in quacumque via inclusa lumine) materiae. Haec energiasuppleta adsorbetur a electronis praesentibus in atomis constituens materiam. Tamen electronis non permittitur ut adsorbant quantitatem cuiuslibet energiae sicut volunt. Hoc est, si electrum adsorbet quandam energiam, tunc eius energia totalis mutatur. Hoc inturn significat quod electrum iam non potest manere in suo originali nivele energetico. Dicamus exempli gratia, electrum in statuenergetico E1 adsorbet 4 eV energiae. Faciendo hoc, energia totalis electri crescet ad
propter quod iam non potest manere in nivele energetico E1 qui habet suam energiam -13.6 eV. Praeterea non potest videre alium nivellum qui habeat energiam equivalentem illi quae habet. Hoc facit ut perdatur vestigium!

Porro, si hic electrum adsorbet energiam 10.2 eV, tunc eius creata energia erit

Hoc nihil aliud est quam energia possessa a nivele E2, significans quod electrum quod fuit in E1 nunc est in nivele energetico E2. Alio modo, dicimus quod hoc electrum fecit transitum a nivello E1 ad nivellum E2 quod inturn ducit ad atomum excitatum. Tamen electrum non potest diu manere in hoc instabili statu. Cito revertetur ad suum originalem statum faciendo transitum a nivello E2 ad nivellum E1. Sed punctum importantissimum notandum hic est factum quod faciendo hoc, electrum emittit energiam 10.2 eV (quae est eadem atque adsorpta) in forma undarum electromagneticarum.

Ex disputatione praebita, manifestum est quod electronis permittitur adsorbere (vel aeque emittere) tantum quantitates quantizatas energiae. Quantitas huius energiae nihil aliud est quam differentia inter energias nivellorum inter quos transitus occurrit. Deinde, ex Figura 2, videtur quod haec differentia inter statuenergetica decrescit cum quis se movet ab E1 i.e. …

Hoc significat quod electroni in exterioribus shellis requirunt minus quantitatis energiae ad excitarier quam qui praesentes sunt in interioribus shellis. Hoc est secundum bene notum factum quod electroni praesentes iuxta nucleum fortem ligantur ad atomorum magis quam qui praesentes sunt longius ab eo.
Etiamquam explicavimus processum excitationis, idem modus argumenti valet etiam pro casu liberationis. Hoc est, possumus supponere quod electrum quando excitatur ad nivellum cum energia 0 eV (E∞), esset omnino liber a vi attractiva nuclei atomi. Sunt hi liberi electroni qui contribuunt ad conductionem in casu materialium sicut metallorum.

Declaratio: Respecta originalis, boni articulos meritos divulgandi, si infringitur contactetur ad deletionem.