Типови на статичен регулатор на напон
Статичниот регулатор на напон е превосечен во однос на точноста на контролата, одговорот, надеждноста и одржуването според електромеханичните регулатори. Статичниот регулатор на напон се класифицира главно во два типа. Тоа се:
Регулатор на напон со серво тип
Регулатор со магнетен амплификатор
Типовите на статичен регулатор на напон се опишани подолу во детали;
Регулатор на напон со серво тип
Главната карактеристика на регулаторот на напон со серво тип е користењето на амплидин. Амплидин е вид електромеханичен амплификатор кој амплификува сигналот. Системот содржи главен екзитер погонет од вратилото на алтернаторот и помошен екзитер чија пољна намотка е контролирана од амплидинот.
И помошниот екзитер и амплидинот се погонуваат од DC мотор поврзан со двете машини. Главниот екзитер има наситена магнетна кола и затоа има груб излезен напон. Арматурите на главниот и помошниот екзитер се поврзани во серија, и оваа серијна комбинација ја ексцитира пољната намотка на алтернаторот.
Функционирање на регулаторот на напон со серво тип
Потенцијалниот трансформатор дава сигнал кој е пропорционален на излезниот сигнал на алтернаторот. Излезните контакти на алтернаторот се поврзани со електронски амплификатор. Кога се случи девијација во излезниот напон на алтернаторот, тогаш електронскиот амплификатор испраќа напон кон амплидинот. Излезниот напон на амплидинот ја храна пољната намотка на амплидинот и затоа менува пољната намотка на помошниот екзитер. Така, помошниот и главниот екзитер во серија ја прилагодува ексцитацискиот ток на алтернаторот.
Регулатор со магнетен амплификатор
Клучниот елемент на магнетните амплификатори е жичен котел со јадро од челик кој има дополнителна намотка енергирана со право ток (DC). Оваа дополнителна намотка служи за контрола на релативно високи моќности на променлив ток (AC) со помош на ниска моќ на DC. Јадрото на регулаторот е опремено со две идентични AC намотки, кои исто така се нарекуваат намотки на оптоварување. Овие AC намотки можат да бидат поврзани или во серија или во паралела, и во двете случаи се поврзани во серија со оптоварување.
Конфигурацијата со серијска намотка се користи кога се бара краток одговорен временски интервал и висок напон, додека поставката со паралелна намотка се користи за примените кои бараат забавен одговор. Контролната намотка е храната со DC. Кога нема ток што текува низ намотката на оптоварување, AC намотката го претставува највисокото импеданс и индуктансо на AC извор. Како резултат, променливиот ток достапен до оптоварувањето е ограничен од високото индуктивно реактансо, што доведува до ниско напон на оптоварување.
Кога се применува DC напон, DC магнетниот флукс минува низ јадрото, го доведува до магнетна насита. Овој процес го намалува индуктансото и импедансот на AC намотките. Со зголемување на DC токот низ контролната намотка, променливитеот ток што текува низ полската намотка се зголемува. Консеквентно, мал промен на величината на токот на оптоварување може да доведе до значајна варијација на напонот на оптоварување.